Γράφει ο Γιώργος Καπετανάκης
Το πρόσφατο πλήγμα έφερε στο προσκήνιο τα τεράστια ζητήματα που ταλαιπωρούν χρόνια την ελληνική κτηνοτροφία. Μας θλίβει κυριολεκτικά η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η κτηνοτροφία στη χώρα μας. Είναι κάτι που αφορά όλους μας και αυτό είναι το μέλλον της διατροφής μας και δεν έχει τη δέουσα προσοχή από τους κυβερνώντες μας.
Όπως δείχνουν τα στοιχεία, είναι αποτέλεσμα προσπάθειας αρκετών δεκαετιών, η συρρίκνωση και τελικά η οικονομική εξόντωση των κτηνοτρόφων. Ως αποτέλεσμα των πολιτικων που εφαρμόστηκαν από την Ε.Ε., την αδράνεια των Ευρωβουλευτών μας αλλά και των κυβερνήσεων διαχρονικά.
Ο πρωτογενής τομέας έπαιξε πρωταρχικό ρόλο από την αρχή ακόμα της ίδρυσης του νέου Ελληνικού κράτους. Ως παράγοντας σταθερότητας ο αγροτοκτηνοτροφικός κόσμος έθρεψε αρκετές γενιές, κρατώντας ψηλά την οικονομία της χώρας μας τα δύσκολα χρόνια, αντέχοντας παρά τις αντίξοες συνθήκες ως στις μέρες μας.
Σήμερα οι κτηνοτρόφοι βρίσκονται σε κρίσιμη περίοδο, εκπέμποντας σήμα κινδύνου, για το αν θα μπορούν να συνεχίσουν την παραγωγική τους δραστηριότητα ή θα εγκαταλείψουν, προειδοποιώντας παράλληλα για το αδιέξοδο που έχει επέλθει ο κλάδος τους.
Ήδη, ο κτηνοτροφικός κλάδος βρίσκεται σήμερα σε μεγάλη ύφεση, συρρικνώνοντας δραματικά το εισόδημα των κτηνοτρόφων, και φέρνοντας τους σε θέση να βλέπουν την έξοδο απ’ το επάγγελμα. Σε αυτή την απόφαση συνετέλεσε η κατακόρυφη της αύξησης του κόστους παραγωγής, δηλαδή του υψηλού κόστους των ζωοτροφών και των αγροτικών εφοδίων, των κτηνοτροφικών φαρμάκων, των καυσίμων που φτάσανε στον ουρανό, του ρεύματος, της διαρκούς και χωρίς αξιολόγηση φορολογικής επιβάρυνσης κ.α. Από την άλλη οι τιμές του παραγόμενου προϊόντος πέφτουν συνεχώς, ως συνέπεια του εγχώριου περιβάλλοντος αλλά και του παγκόσμιου ανταγωνισμού.
Επανειλημμένη αναφορά σε στοιχεία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, ερχόμενα από Ελληνικούς και Ευρωπαϊκούς οργανισμούς ακόμα και από κτηνοτροφικούς φορείς της χώρας μας, αποκαλύπτουν τον βέβαιο αφανισμό του κλάδου τους αν δεν σταματήσει αυτή η πτωτική πορεία. Με τη κατηφόρα που έχει πάρει, είναι καθημερινή εικόνα τα λουκέτα στις κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις. Ευκολονόητο είναι όταν συρρικνώνεται ο πρωτογενής τομέας, να συμπαρασύρει και θέσεις εργασίας από τον δευτερογενή τομέα της μεταποίησης.
Φαινόμενα όπως οι Ελληνοποιήσεις κτηνοτροφικών ζώων και παραγώγων αυτών, βλάπτουν αντί να βοηθούν. Αρνητικό στοιχείο οι ελλιπείς έλεγχοι προς πάσα κατεύθυνση για να διασφαλιστεί το ελληνικό παραγόμενο προϊόν. Διαφορετικά ο αγώνας είναι άνισος κατά των κτηνοτρόφων και υπέρ των μεγάλων μεταποιητικών επιχειρήσεων οι οποίες επωφελούνται, διαμορφώνοντας και τις τιμές.
Ενδεικτικά με τη κατάσταση που επικρατεί, το 2014 υπήρχαν 110.000 κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις και το 2018 έμειναν λιγότερες από 79.000.
Σε μια χωρά όπως η Ελλάδα η οποία δε διαθέτει βαριά βιομηχανία, αν, δεν είναι σε θέση να διαχειριστεί και να παράγει τα βασικά της αγαθά, είναι βέβαιο, ότι σε λίγα χρόνια θα αντιμετωπίσει ακόμα και διατροφικό πρόβλημα.
Συνέπεια, αυτής της καταστροφικής πορείας είναι η εσκεμμένη απουσία γενναίων μέτρων από τη κυβέρνηση που αφορά, τα φορολογικά μέτρα δίνοντας τους μεγαλύτερο περιθώριο κέρδους, το ασφαλιστικό, το πρόβλημα υγιούς χρηματοδότησης από τις τράπεζες, την επάρκεια του εγχώριου προϊόντος στην αγορά, το άνοιγμα των εξαγωγών, μείωση στο ελάχιστο των εισαγωγών, κίνητρα να μένει ο κτηνοτρόφος στον τόπο του.
Αντί αυτού, κυνηγημένοι από την έλλειψη όλων των παραπάνω και πολλών περισσότερων, βιώνουν το κλείσιμο των οικογενειακών εκμεταλλεύσεων, τον εκμηδενισμό του εισοδήματος, την αύξηση της ανεργίας, την εξασθένηση της τοπικής οικονομίας και κατά επέκταση της εθνικής.
Η εξάρτηση στο μέλλον από τα εισαγόμενα προϊόντα δεν είναι λύση.
Τέλος ο πολίτης αυτής της χώρας ως καταναλωτής, δε θα έχει την ευχέρεια να απολαύσει ποιοτικά Ελληνικά προϊόντα εφόσον είναι σε έλλειψη, καθώς οι αυτόχθονες φυλές ζώων εκτροφής έχουν εκλείψει από την αγορά και αντικαταστάθηκαν από ξένες, που ναι μεν προσφέρουν ποσότητα κρέατος αλλά όχι ποιότητα.
Αυτό συμβαίνει όταν κυνηγάς το κέρδος, χωρίς να προσφέρεις το ανάλογο προϊόν. Εξάλλου ο καταναλωτής έχει όλο το δικαίωμα να διαμαρτύρεται και να απαιτεί καθως είναι αυτός που πληρώνει το τελικό προϊόν, ζητώντας ποιότητα και φτηνές τιμές.
Όπως κυκλοφόρησε στα ΜΜΕ, τεχνητά κρέατα αμφιβόλου ποιότητας φτιαγμένα στο εργαστήριο έκαναν ήδη την εμφάνιση τους σε άλλες χώρες. Στην Ελλάδα φωνές επιστημόνων άρχισαν ήδη την διαφήμιση για το πόσο αβλαβή είναι αυτές οι κατασκευές (κρέατα) για μας αλλά και για το περιβάλλον μας, καθώς θα δημιουργούνται σε γρήγορο χρόνο σε συνθήκες εργαστηρίου και δεν θα μολύνουν το περιβάλλον με μεθάνιο και άνθρακα.
Γιατί όλη αυτή η κατάπτωση; Που μας οδηγεί αυτή η κατάσταση; Ποιος είναι ο στόχος τους; Τι ετοιμάζουν για το μέλλον μας; Υπάρχει τρόπος να το αλλάξουμε; Είναι εφικτό; Θέλουμε; Μπορούμε;
Πολλά τα ερωτήματα που μας απασχολούν, η λύση όμως είναι μια. Λύση ικανή να υλοποιηθεί. Πρώτον, με άφθονη, άμεση και υγιή χρηματοδότηση, μέσω κεφαλαίων που είναι κατατεθειμένα στις Ελληνικές τράπεζες και δεύτερον στη βούληση του πολιτικού εθνικού φορέα ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ που θα υλοποιήσει όλα τα λεχθέντα. Πάντα με σεβασμό στο περιβάλλον και τον άνθρωπο. Με ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα, παραγωγής, μεταφοράς, αποθήκευσης, συντήρησης, διάθεσης στη τοπική αγορά και μέσω των εξαγωγών ούτως ώστε να αποκτηθεί αμεσότητα μεταξύ παραγωγού και καταναλωτή και να αναπτυχθεί υγιής ανταγωνισμός. Με αυστηρή εποπτεία για τη τήρηση των προδιαγραφών από τη παραγωγή έως και τη διάθεση του προϊόντος. Θα δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στη παραγωγή οικολογικών ζωοτροφών. Θα δοθεί βάση στην αναπαραγωγή ζώων της Ελληνικής πανίδας (όχι γενετικά τροποποιημένα). Θα μπει σε μια τάξη το φορολογικό ώστε να υπάρξει υγιής και ολοκληρωμένη ανάπτυξη της υπαίθρου..
Στόχος είναι η καθολική εξυγίανση με αφθονία για να μην ύπαρξη ποτέ άλλοτε πρόβλημα.
