Κατηγορία: ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Σε ένα κράτος δικαίου, υπάρχει ισότιμη και δίκαιη αντιμετώπιση των πολιτών. Πρέπει να δημιουργηθεί ένας εθνικός τραπεζικός πυλώνας, ο οποίος θα λειτουργεί προς όφελος, και για την διευκόλυνση  του πολίτη, και όχι για να του δυσκολεύει την ζωή και να τον δυναστεύει. 

Να σας φέρω ένα παράδειγμα. Το διυλιστήριο δίνει στο κράτος με 0.33 το λίτρο την αμόλυβδη και στο πρατήριο πηγαίνει με 1.90 το λίτρο. Δηλαδή το πορτοφόλι της ΑΑΔΕ εισπράττει 1,57 το λίτρο. Φανταστείτε εργοστάσια, επιχειρήσεις, μηχανήματα, αεροπλάνα, πλοία κ.α. Το κερδος που εχει το Κράτος μόνο από ένα από τα  παραπάνω που σας ανέφερα είναι τρομακτικό σαν νούμερο. Φανταστείτε τι γίνεται από ΦΠΑ και άλλους έμμεσους και άμεσους  φόρους. 

Θα μπορούσαμε να χαρούμε για την αύξηση του κατώτατου μισθού μόνο αν το 50% του μισθού μπορούσε να καλύψει τα πάγια έξοδα διαβίωσης κάθε πολίτη. ΄Οσο η κατάσταση είναι σ αυτά τα εξευτελιστικά  επίπεδα κάθε αύξηση του κατώτατου μισθού από κάθε πρωθυπουργό είναι η απόλυτη απαξίωση και εξευτελισμός της ζωής των πολιτών.

Κανένα κόμμα, κανένα υπουργείο δεν έχει δώσει ως τώρα,όχι πειστική απάντηση, ούτε καν  απάντηση! Γιατί δεν τα χρησιμοποιεί και συνεχίζει να δανείζεται εντόκως από τα ξένα τραπεζικά ιδρύματα; Πως μπορεί να γίνεται αυτό; 

Οι αυτόχειρες χιλιάδες, λουκέτα επιχειρήσεων και καταστηματων, στρατιές ανέργων που εγκατέλειψαν τη χώρα, ακρίβεια, μείωση μισθών και  χαράτσια, αγρότες να αδυνατούν να παράξουν λόγω κόστους, βιοτεχνίες να φεύγουν σε γειτονικές χώρες, βιομηχανίες να κλείνουν.

Γράφει ο Γιώργος Ντουλαπτσής Είναι τελικά οι τράπεζες λογιστικά ιδρύματα που διευκολύνουν την οικονομική ανάπτυξη ή δρουν ως ληστρικές οικονομικές συμμορίες…