Γράφει ο Κυριάκος Λιακούλης
Στο διεθνές συνέδριο που διοργάνωσε η τράπεζα της Ελλάδος στις 7 Νοεμβρίου, με θέμα “ Δημόσιο χρέος, Μαθήματα του παρελθόντος, προκλήσεις του μέλλοντος “ ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος και τέως υπουργός οικονομικών κατά την μνημονιακή περίοδο 2012-2014 στη κυβέρνηση Σαμαρά Γιάννης Στουρνάρας, τόνισε για άλλη μια φορά την ανάγκη να υιοθετηθούν καινοτόμες και βιώσιμες δημοσιονομικές λύσεις, εξαιτίας της αύξησης του δημοσίου χρέους στην ευρωζώνη.
Η Ευρώπη σήμερα βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι με αυξημένα επίπεδα χρέους, λόγω όπως ισχυρίστηκε, των αλλεπάλληλων κρίσεων, όπως η χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, η κρίση χρέους της περιόδου 2010-2013, η πανδημία, η ενεργειακή κρίση ως αποτέλεσμα του πολέμου Ρωσίας Ουκρανίας κλπ.
Όμως προκαλεί εύλογη απορία, αλλά ίσως και θυμό, η δήλωση του ότι, “οι αποφάσεις που λαμβάνουμε σήμερα, θα καθορίσουν όχι μόνο τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα της Ευρώπης, αλλά και την ευημερία των μελλοντικών γενεών”. Αυτό είναι αλήθεια, διότι όλα και τα πάντα γίνονται στο παρόν, και όλοι βιώνουμε τις επιλογές του παρελθόντος.
Στην ουσία όμως αυτή η δήλωση σημαίνει πως οι αποφάσεις που οι ίδιοι πήραν στο παρελθόν ήταν εντελώς λανθασμένες, ακόμα και σκόπιμες, ώστε τελικά να οδηγήσουν στη σημερινή οικτρή αποτυχία αφού βιώνουμε σήμερα αλλεπάλληλες κρίσεις.
Μα οι ίδιοι και τα κόμματα τους δεν ήταν στην εξουσία, όλα τα προηγούμενα χρόνια; Οι ίδιες οικονομικές πολιτικές δεν εφαρμόζονταν; Οι ίδιοι πολιτικοί, δεν διαχειρίζονταν τα δημοσιονομικά;
Ο κύριος Στουρνάρας δεν ήταν ο υπουργός οικονομικών όταν έγινε η κατάθεση των 600 δις δολαρίων από τον ΑΡΤΕΜΗ ΣΩΡΡΑ στις 28/09/2012; Τι έπραξε τότε;
Είναι αλήθεια πως τα τελευταία χρόνια, όλοι οι πολίτες ζουν υπό το φόβο και το βάρος του χρέους. Στο όνομα του χρέους, έκλεισαν επιχειρήσεις, στο όνομα του χρέους μειώθηκαν οι μισθοί, στο όνομα του χρέους κόπηκαν συντάξεις, και εντέλει στο όνομα του χρέους, ξεπουλήθηκε η χώρα. Μήπως συντηρείται σκοπίμως και δολίως η λέξη χρέος, ώστε να είναι οι λαοί κάτω από διαρκή φόβο, προκειμένου να χειραγωγούνται;
Άλλωστε δεν μας απέδειξαν ποτέ, πόσο πραγματικά είναι το χρέος. Μόνο μας είπαν! Και δυστυχώς οι περισσότεροι άνθρωποι, το αποδέχονται χωρίς να ερευνήσουν. Δεν μας έδειξαν ποτέ έναν ετήσιο ισολογισμό της χώρας, να δούμε πόσα εισέπραξε η χώρα. Τι τζίρο έκανε; Που ξοδεύτηκαν; Περίσσεψαν; Δεν έφτασαν; Τι ακριβώς συμβαίνει; Μήπως δεν γνωρίζουν και οι ίδιοι; Μήπως ο υπουργός οικονομικών, έχει μόνο την πολιτική ευθύνη, χωρίς να έχει τον έλεγχο των δημοσίων εσόδων, όπως δήλωσε ο πρώην υπουργός οικονομικών κύριος Βαρουφάκης (τόσο σε συνέντευξη στον κύριο Παπαχελά, όσο και από το βήμα της Βουλής), μετά την ίδρυση της Α.Α.Δ.Ε.; Μιας ανεξάρτητης αρχής, χωρίς νομική προσωπικότητα, και η οποία δεν ελέγχεται από κανέναν, σύμφωνα με τον ιδρυτικό της νόμο (Ν.4389).
Βέβαια, μπορεί να μην μας δείχνουν ισολογισμό, αλλά μας δείχνουν όμως προϋπολογισμό! Μα ο προϋπολογισμός, είναι το πόσα χρειάζομαι! Πόσα θέλω για μισθούς, πόσα για συντάξεις, πόσα για την υγεία, την παιδεία, την άμυνα κλπ. Εν τω μεταξύ αν προϋπολογίσω και περισσότερα απ’ ότι χρειάζομαι, εμφανίζω και πλεόνασμα προϋπολογισμού, το οποίο μπορώ και να το διαφημίζω ως πετυχημένη οικονομική πολιτική!
Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, εστιάζουν κυρίως στον αριθμό των ψηφισάντων τον προϋπολογισμό, και όχι στο τι περιλαμβάνει ο προϋπολογισμός επί της ουσίας. Γιατί αν έβλεπαν ως δείγμα τον προϋπολογισμό του 2024, θα έβλεπαν ότι υπάρχουν μέσα 1,04 τρισεκατομμύρια ευρώ δάνεια, και βέβαια θα έπρεπε να γίνονται εκπομπές επί εκπομπών, και αναλύσεις επί αναλύσεων, για το ποιος μας δανείζει τόσα χρήματα! Και πώς τα εξοφλουμε κάθε χρόνο, αφού έχουμε ισοσκελισμένα έσοδα – έξοδα!
Φτάσαμε λοιπόν στο 2024 μετά από 16 χρόνια σκληρής λιτότητας, κλείσιμο επιχειρήσεων, αλματώδη αύξηση της ανεργίας, να μιλάμε για αύξηση χρέους στην ευρωζώνη. Είναι προφανές ότι όλες οι πολιτικές των χωρών της ευρωζώνης, απέτυχαν. Όλοι οι θεσμοί (αρχηγοί κρατών, υπουργοί οικονομικών, τραπεζίτες ) ζημίωσαν τις χώρες τους. Σχεδόν όλοι όσοι διαχειρίστηκαν δημόσιο χρήμα, προ έταξαν το προσωπικό τους όφελος, στοχεύοντας στη προμήθεια που θα εξασφαλίσουν από τη σύμβαση, και αδιαφορώντας για την τεράστια οικονομική ζημιά που προξένησαν στην χώρα, με την υπογραφή τους. Γιατί σίγουρα η ζημία της χώρας θα ήταν τεράστια, σε σχέση με το ποσό που ωφελήθηκε ο υπογράφων τη σύμβαση, αφού το προϊόν που θα αγόραζε η χώρα, θα ήταν υπέρ τιμολογημένο.
Είναι η ώρα λοιπόν που πρέπει να πάμε στην αρχή, και να ορίσουμε τι είναι δημόσια διοίκηση, και πως πρέπει να λειτουργεί.
Η δημόσια διοίκηση, θα πρέπει να είναι η προεδρεύουσα αρχή της πολιτείας, και να λειτουργεί με δίκαιο προς όλους. Την θεσμοθέτηση της, την ορίζουν οι ανάγκες ( κοινωνικές, ανθρώπινες, ασφάλειας ) που υπάρχουν στη πολιτεία.
Άρα πρώτα θα πρέπει να γίνει η καταγραφή των αναγκών σε κάθε τομέα ξεχωριστά, και εν συνεχεία να δούμε τι παράγει η χώρα, τι έσοδα συγκεντρώνονται συλλογικά, ώστε να υπάρξει δίκαιη χρηματοδότηση σε κάθε τομέα.
Επομένως η δημοσιονομική βιωσιμότητα, είναι η ίδια η νομή του δημοσίου, και η οποία θα πρέπει να γίνεται με νόμους, που παράγονται μόνο μέσα από ένα αξιακό σύστημα. Ένα αξιακό σύστημα, στο οποίο εμπεριέχονται αξίες, αρχές, και πολιτειακοί νόμοι. Ένα αξιακό σύστημα, το οποίο εμφάνισε, χάραξε, και αποτύπωσε στην ολότητά του, ο πρόεδρος της Ελλήνων Συνέλευσις, κύριος ΑΡΤΕΜΗΣ ΣΩΡΡΑΣ.
Ένα αξιακό σύστημα, που ο κάθε πολίτης θα βρει στην ιδρυτική διακήρυξη και στις προγραμματικές δηλώσεις της Ελλήνων Συνέλευσις.
Είναι χρέος όλων μας, να ενωθούμε στην ολότητά μας.
Αυτή τη στιγμή είναι το μόνο χρέος που έχουμε!
ΟΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ “ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ”
