Γράφει η Λαμπρινή Νάκου
«100 ημέρες πριν από τις Ευρωεκλογές», ήταν ο τίτλος του e-mail που στάλθηκε σε χιλιάδες εγγεγραμμένους εκλογείς του εξωτερικού. Το πολυσυζητημένο αυτό e-mail στοίχισε στον ελληνικό λαό 400.000 ευρώ.
Ας το πάρουμε όμως από την αρχή. Την 01 Μαρτίου 2024 η Ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Άννα Μισέλ Ασημακοπούλου έστειλε ηλεκτρονικό μήνυμα πολιτικής επικοινωνίας σε χιλιάδες απόδημους ψηφοφόρους. Έπειτα από πλήθος καταγγελιών που έγιναν στην Αρχή Προστασίας Δεδομένων διενεργήθηκε αυτεπάγγελτα έλεγχος της υπόθεσης.
Το πόρισμα από όλους τους επιτόπιους ελέγχους και από όλα τα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν ήταν ξεκάθαρο. Τα στοιχεία των εγγεγραμμένων εκλογέων εξωτερικού είναι προσωπικά δεδομένα και δεν προβλέπεται καμία περίπτωση διαβίβασης τους σε αποδέκτες εκτός του Υπουργείου Εσωτερικών, που είναι και υπεύθυνος επεξεργασίας τους. Η διαρροή κάθε αρχείου που περιέχει δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα παραβιάζει τη βασική αρχή της νομιμότητας και της εμπιστοσύνης των πολιτών.
Για την πράξη της κ. Ασημακοπούλου, η Αρχή επέδωσε πρόστιμο στο Υπουργείο εσωτερικών, ως υπεύθυνο επεξεργασίας των προσωπικών δεδομένων 400,000 ευρώ για παραβάσεις 5 άρθρων του ΓΚΠΔ (Γενικός Κανονισμός Προσωπικών Δεδομένων) και για την κ. Ασημακοπούλου, ως υπεύθυνο επεξεργασίας, διοικητικό πρόστιμο 40.000 ευρώ για παραβάσεις 3 άρθρων του ΓΚΠΔ και έδωσε εντολή διαγραφής των εν λόγω δεδομένων.
Αναρωτιέστε μήπως ποιος θα πληρώσει και πάλι αυτά τα πρόστιμα; Η απάντηση είναι μια και δεν είναι άλλη από τους Έλληνες πολίτες, αφού στις 11 Δεκεμβρίου 2024 δημοσιεύτηκε απόφαση έγκρισης για την δέσμευση πίστωσης 428,000 ευρώ από τον προϋπολογισμό του ΥΠ.ΕΣ. Ξεκάθαρα “τη νύφη” θα τη πληρώσουμε πάλι εμείς όλοι.
Ως πότε θα πληρώνουμε την ανικανότητα των κυβερνώντων και των κομμάτων που μας διοικούν; Παρόλο που η Αρχή ανακάλυψε ποιος διέπραξε τις αυθαίρετες πράξεις καλείτε ο ελληνικός φορολογούμενος λαός να πληρώσει. Καμία προσωπική ποινή δεν εξέδωσε η δικαστική αρχή και δεν απέδωσε ευθύνη σε κανένα κόμμα. Κατ’ επέκταση αντιλαμβανόμαστε ότι και η δικαιοσύνη δεν λειτούργησε με δίκαιο και διαφάνεια.
Ωστόσο οι αποφάσεις που πάρθηκαν και οι ποινές που επιβλήθηκαν δεν διασφάλισαν αν τελικά η διαδικασία της ψηφοφορίας για το ευρωκοινοβούλιο ήταν ομαλή.
Όπως και να έχει όμως το μόνο σίγουρο είναι ότι έχει παραχθεί άδικο για το οποίο κανείς δεν έχει επανορθώσει. Και πως να επανορθώσει όταν στις αρχές και νόμους του κράτους δεν υπάρχει ο νόμος της πλήρους επανόρθωσης;
Ο νόμος της πλήρους επανόρθωσης ορίζει πως ο καθένας έχει την ελευθερία να πράξει ότι θέλει αρκεί να έχει την ικανότητα της πλήρους και απόλυτης επανόρθωσης της πράξης του εφόσον αυτή έχει προκαλέσει βλάβη. Σε μια πολιτεία που σέβεται τους πολίτες της και το δίκαιο γενικότερα είναι πολύ σημαντικό να εφαρμόζεται ο νόμος της πλήρους επανόρθωσης.
