Γράφει ο Κυριάκος Λιακούλης
Δύο χρόνια συμπληρώνονται στις 28 Φεβρουαρίου, από το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών. Στα πλαίσια αυτής της μαύρης επετείου, συνδικάτα και ομοσπονδίες, καλούν τους εργαζόμενους να απέχουν από τις εργασίες τους, και να λάβουν μέρος στη γενική απεργία, ως απότιση φόρου τιμής, προς τους νεκρούς των Τεμπών. Στη γενική αυτή απεργία, δήλωσαν συμμετοχή η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ, η ΠΝΟ, οι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας, οι εργαζόμενοι στα τρένα, γιατροί, δικηγόροι, έμποροι, μαθητές, φοιτητές, και δεκάδες ακόμη φορείς.
Η μαζική αυτή κινητοποίηση όλων των πολιτών, στόχο έχει να δώσει ένα ηχηρό μήνυμα προς τη πολιτεία, τόσο σε επίπεδο ενίσχυσης της ασφάλειας στις μεταφορές, όσο και ως προς την απονομή δικαιοσύνης, προς κάθε κατεύθυνση.
Δεν νοείται εν έτη 2023 που συνέβη το δυστύχημα, να κινούνται δύο τρένα, αντίθετα το ένα από το άλλο στην ίδια γραμμή, και να μη χτυπάει ένας συναγερμός, τόσο στο σταθμαρχείο, όσο και στους ίδιους τους μηχανοδηγούς. Δεν νοείται να υπάρχουν κάποιοι υπεύθυνοι για αυτό, και σήμερα να κρύβονται πίσω από ασυλίες. Κι αφού τα κάνουν όλα σωστά όπως μας λένε, τις ασυλίες γιατί τις χρειάζονται; Και η δικαιοσύνη τι κάνει; Αλλά πως να δράσει κι αυτή, όταν υπάρχει αλληλεξάρτηση με τη πολιτική.
Λίγες μέρες μετά το σιδηροδρομικό δυστύχημα, ο πρωθυπουργός της χώρας μας κύριος Μητσοτάκης, βγήκε δημόσια και ζήτησε συγγνώμη, και μάλιστα στο όνομα όλων όσων κυβέρνησαν τη χώρα από χρόνια, ανεξαρτήτως κόμματος.
Βλέπετε σε λίγες μέρες μπαίναμε σε προεκλογική περίοδο και δεν έπρεπε να διαταραχθεί το συναδελφικό κλίμα στη Βουλή, ενώ δήλωσε ότι αναλαμβάνει και την ευθύνη. Και πώς εξαργυρώνεται αυτή η ευθύνη; Υπήρξε καμία συνέπεια; Απολύτως καμία. Κι εδώ έχει μεγάλη ευθύνη η ελληνική δικαιοσύνη, διότι έχουμε ομολογία, από τον ίδιο τον πρωθυπουργό ότι, ναι εγώ το έκανα! Η μήπως η συγγνώμη που ζήτησε, άλλαξε τη κατάσταση. Ούτε οι νεκροί επανήλθαν, αλλά ούτε και δίκαιο αποδόθηκε. Μα, συγνώμη, σημαίνει ότι έχουμε την ίδια γνώμη. Δηλαδή αν βλάψω κάποιον, και του πω συγνώμη, εννοώ ότι για τη βλάβη που του προκάλεσα, έχουμε και οι δύο την ίδια γνώμη. Ότι φταίω εγώ! Αν δεν μπορώ όμως να επανορθώσω, και να επαναφέρω τη κατάσταση όπως ήταν πριν τη βλάβη, τότε δεν έχει καμία σημασία η σύμφωνη γνώμη.
Τα τότε κόμματα της βουλής, ενόψει πάντα και της προεκλογικής περιόδου που θα ακολουθούσε τηρούσαν σιγή ιχθύος. Και πως να μιλήσουν άλλωστε, αφού ήταν όλα συνυπεύθυνα, καθώς κύρωσαν όλες τις εγκληματικές συμβάσεις, όπως έγινε και με τη περιβόητη σύμβαση 717. Μια σύμβαση που όπως υποστηρίζουν οι σιδηροδρομικοί, αν ολοκληρωνόταν, δεν θα είχε συμβεί ποτέ το τραγικό γεγονός στα Τέμπη.
Ο μόνος πολιτικός αρχηγός, που στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, έλαβε δημόσια θέση, και ύψωσε ισχυρή φωνή, ενάντια σ’ αυτό το άδικο που συνέβαινε, ήταν ο πρόεδρος της Ελλήνων Συνέλευσις κύριος ΑΡΤΕΜΗΣ ΣΩΡΡΑΣ.
Στη πανελλαδική συνέντευξη τύπου που έδωσε λίγο πριν τις εκλογές, τόλμησε να πει αυτά που κανείς άλλος δεν τολμούσε. Ήταν η μοναδική φωνή αλήθειας που είχε ακουστεί δημόσια μέχρι τότε. Για το ίδιο ζήτημα, τοποθετήθηκε και στις ευρωεκλογές του 2024 όταν αποκάλυψε την ενορχηστρωμένη μεθόδευση πολιτικών προσώπων να αντιδράσουν στην απόφαση της ευρωπαϊκής εισαγγελέως σχετικά με τις ποινικές διώξεις, που ασκήθηκαν σε 23 άτομα, εκ των οποίων τα 18 ήταν δημόσιοι λειτουργοί. Με μόνο οδηγό την αλήθεια και το δίκαιο, ο Αρτέμης Σώρρας, μίλησε για την ουσία της δημοκρατίας και την ένωση όλων. Η δημοκρατία δεν είναι ούτε λαϊκή, ούτε σοσιαλιστική, ούτε Νέα, αλλά είναι η εκτελεστική εξουσία αποφάσεων, που πάρθηκαν με δημοκρατικές διαδικασίες. Είναι απαλλαγμένη από κομματικούς διαχωρισμούς, και έχει μόνον δημόσια διοίκηση.
Αυτές τις αλήθειες διακηρύσσει αδιάκοπα, ο πρόεδρος της Ελλήνων Συνέλευσις κύριος ΑΡΤΕΜΗΣ ΣΩΡΡΑΣ, μέσα από χιλιάδες σελίδες γραπτών κειμένων. Κείμενα τα οποία έγραψε, χάραξε, και γείωσε με άπειρη αρετή προς όλους. ( Αρετή είναι γνωσιακή υπεροχή, η οποία αποτυπώνεται σε όλες τις εκδηλώσεις και αποφάσεις, χωρίς το ίδιον όφελος, ή η έπαρση να είναι το κίνητρο). Για τους λόγους αυτούς άλλωστε, υπήρξε στόχος ανελέητου διωγμού, συκοφαντίας, και φυλάκισης από το κομματικό κατεστημένο, ώστε να αποσιωπηθεί η αλήθεια. Την αλήθεια όμως δεν μπορείς να την εξαφανίσεις. Μπορείς μόνο να τη κρύψεις για λίγο. Θα έρθει η ώρα που θα βγει στο φως, και τότε όλα και τα πάντα αποκαθίστανται.
