Γράφει η Λαμπρινή Νάκου
Mε μια ιστορική απόφαση με βαθιές πολιτικές προεκτάσεις, η Μαρίν Λεπέν, ηγέτιδα του ακροδεξιού κόμματος Εθνικός Συναγερμός (RN), καταδικάστηκε από γαλλικό δικαστήριο για υπεξαίρεση δημοσίου χρήματος, σε υπόθεση που σχετίζεται με τα ευρωπαϊκά κονδύλια. Η καταδίκη ήρθε την Δευτέρα 31 Μαρτίου και έχει προκαλέσει σεισμό στο πολιτικό σκηνικό της Γαλλίας.
Η υπόθεση αφορά τη χρήση κονδυλίων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την μισθοδοσία «βοηθών ευρωβουλευτών» που σύμφωνα με τις κατηγορίες, δεν εργαζόταν στις Βρυξέλλες αλλά απασχολούνταν αποκλειστικά στο κομματικό επιτελείο του κόμματος RN στη Γαλλία, κατά την περίοδο 2004-2016.
Το δικαστήριο έκρινε ένοχη τη Λεπέν για ζημιά ύψους 474.00 ευρώ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η ποινή που της επιβλήθηκε περιλαμβάνει τέσσερα έτη φυλάκισης , πρόστιμο 100.000 ευρώ και πενταετή στέρηση δικαιώματος του εκλέγεσθαι, γεγονός που την αποκλείει από τις προεδρικές εκλογές του 2027.
Η Μαρίν Λεπέν αντέδρασε έντονα στην απόφαση, δηλώνοντας πως η δίωξη της έχει καθαρά πολιτικά κίνητρα. «Πρόκειται για πολιτικό πόλεμο», τόνισε η ίδια σε δήλωση της προσθέτοντας ότι έχει ήδη καταθέσει έφεση κατά της απόφασης ενώ ο δικηγόρος της Ρόντολφ Μποσελού πρόσθεσε πως αυτό είναι ένα πλήγμα για τη δημοκρατία.
Η υπόθεση της Μαρίν Λεπέν ξεγυμνώνει μια βαθιά παθογένεια. Όταν οι ευρωπαϊκοί πόροι μετατρέπονται σε «παιχνίδι εξουσίας», αυτό που πραγματικά χάνεται δεν είναι μόνο το χρήμα αλλά η εμπιστοσύνη του πολίτη στους θεσμούς. Όταν τα κόμματα ροκανίζουν τα ευρωπαϊκά κονδύλια για να ταΐσουν τον κομματικό μηχανισμό τους, δεν πρόκειται απλώς για σκάνδαλο. Πρόκειται για προδοσία της δημοκρατίας. Και κάθε τέτοια προδοσία χαράζει βαθύτερο το ρήγμα ανάμεσα σε πολίτες και πολιτική.
Κατά καιρούς βλέπουμε να συμβαίνουν τέτοιου είδους σκάνδαλα και η ευρωπαϊκή επιτροπή και το ελεγκτικό συνέδριο της ΕΕ έχουν εκδώσει εκθέσεις που αναδεικνύουν το πρόβλημα της διαφθοράς και της κακοδιαχείρισης από διάφορες χώρες της ΕΕ.
Η υπόθεση Εντίθ Κρεσόν (1999), όπου η τότε Ευρωπαία Επίτροπος Έρευνας και Εκπαίδευσης και πρώην πρωθυπουργός της Γαλλίας κατηγορήθηκε για υπεξαίρεση κονδυλίων για προσωπικό όφελος, γεγονός που οδήγησε σε μαζική παραίτηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Το σκάνδαλο κατάχρησης κονδυλίων ΕΕ στη Ρουμανία (2003), όπου η υπουργός Ευρωπαϊκής Ενσωμάτωσης Hildegard Carola Puwak , φέρεται να διευκόλυνε την πρόσβαση των εταιρειών του συζύγου και του γιου της σε ευρωπαϊκά κονδύλια ύψους 150.000 ευρώ, χρηματοδοτώντας εκπαιδευτικά προγράμματα.
Ο κατάλογος με τέτοιου είδους σκάνδαλα δυστυχώς είναι μακρύς και ντροπιαστικός. Μια διασυνοριακή έρευνα αποκάλυψε ότι σχεδόν 1 στα 4 μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έχει εμπλακεί σε σκάνδαλα ή άλλου είδους παραβατικής συμπεριφοράς, με την Ελλάδα μάλιστα να συγκαταλέγεται στις χώρες με τις περισσότερες αναλογικά υποθέσεις.
Είναι προφανές πλέον ότι τα κόμματα και οι άνθρωποι που τα υπηρετούν, σε όποιο κράτος κι αν βρίσκονται, χρησιμοποιούν την εξουσία για να εξυπηρετήσουν μόνο τα προσωπικά και τα κομματικά τους συμφέροντα. Υπονομεύουν τις δημοκρατικές διαδικασίες και τη διαφάνεια και η δημόσια εμπιστοσύνη; Απλά θύμα τους;
Είναι επιτακτική ανάγκη να υπάρχει πλήρης δημοσιότητα σε κάθε πράξη δημοσίου λειτουργού. Κάθε απόφαση, κάθε χρηματοδότηση, κάθε συναλλαγή πρέπει να είναι εκτεθειμένη στο φως της δημοσιότητας. Η διαφάνεια πρέπει να είναι αυστηρός κανόνας και όχι απλώς μια προαιρετική πρακτική. Μόνο έτσι μπορεί να υπάρξει έλεγχος, λογοδοσία και τελικά απολογισμός. Οτιδήποτε λιγότερο είναι απλώς παιχνίδι εξουσίας και καταπάτηση των θεμελιωδών αρχών της δημοκρατίας.
Κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να πράττει όπως επιθυμεί αρκεί οι πράξεις του και κυρίως τα κίνητρα του να αντέχουν στο φως. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να κρύβεται πίσω από αξιώματα γιατί όποιος κρατά εξουσία, οφείλει να εκτίθεται.
Οι θεσμοί της πολιτείας οφείλουν να προστατεύουν με κάθε τρόπο κάθε κληρονομιά της πολιτείας και του έθνους μας και οι πολίτες να έχουν άμεση πρόσβαση σε ότι αποφασίζετε ακόμη και να γνωρίζουν πως γίνεται η διαχείριση και κατανομή των κονδυλίων.
