Γράφει ο Κυριάκος Λιακούλης
Οι πολίτες των ευρωπαϊκών χωρών έχουν άγνοια για τον σκοπό ίδρυσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η άγνοια αυτή οφείλεται πρωτίστως στην δική τους αδιαφορία για αληθή ενημέρωση (νόμοι , συνθήκες κλπ).
Το κενό αυτό της ενημέρωσης τώρα έρχονται να το καλύψουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης (ΜΜΕ) τα οποία πολλές φορές παραπληροφορούν το κοινό τους είτε τονίζοντας γεγονότα άνευ αξίας και ουσίας είτε αποκρύπτοντας σημαντικά πράγματα τα οποία επηρεάζουν αρνητικά την ζωή των ευρωπαίων πολιτών.
Ανατρέχοντας λοιπόν στις αρχικές συνθήκες ίδρυσης της ΕΕ βλέπουμε ότι ο αρχικός σκοπός ίδρυσης ήταν η Γαλλογερμανική συμφιλίωση ως βασική προτεραιότητα .
Έτσι λοιπόν στα πλαίσια της Γαλλογερμανικής συμφιλίωσης και με τις συνθήκες των Παρισίων αρχικά και της Ρώμης αργότερα, σχεδιάστηκε η είσοδος και άλλων χωρών οι οποίες θα πρόσφεραν τον πλούτο τους στη διάθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης .
Στην συνέχεια με την δημιουργία κοινού ταμείου, εκτός των άλλων πόρων ( εισφορές ,
δασμοί κλπ.) και στα πλαίσια εναρμονισμένης φορολογικής πολιτικής καθιερώθηκε ο φόρος προστιθέμενης αξίας ο γνωστός σε όλους μας ως ΦΠΑ.
Οι φόροι αυτοί αποδίδονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η καθιέρωση του ΦΠΑ στην Ελλάδα ψηφίστηκε τον Αύγουστο του 1986 και από το Ιανουάριο του 1987 αποδίδεται στην ευρωπαϊκή Ένωση.
Η τότε ΕΟΚ και μετέπειτα ΕΕ διοικήθηκε από προέδρους και συμβούλια διαφορετικής φιλοσοφίας, χωρίς όμως να ξεφεύγουν από τον στόχο τους που δεν ήταν άλλος από το να ελέγξουν στο άμεσο μέλλον όλες τις χώρες που θα εισέρχονταν στην κοινοπραξία.
Έτσι επιτεύχθηκε η πρόσβαση των μεγάλων κρατών, κυρίως της Γερμανίας και της Γαλλίας στις πλουτοπαραγωγικές πηγές των χωρών μελών.
Ο απόλυτος έλεγχος δέ, έγινε με την έκδοση του κοινού νομίσματος του ευρώ.
Αρκετά από τα χρήματα που διοχετευθηκαν στις χώρες μέσω ‘’πακέτων’’ προκειμένου να υπάρξει ανάπτυξη κατέληξαν σε συγκεκριμένες τσέπες.
Στους ελέγχους που ακολούθησαν, και όπου διαπιστώθηκαν παραβάσεις επιβλήθηκαν πρόστιμα και απαιτήθηκαν επιστροφές χρημάτων.
Το βέβαιον όμως είναι ότι η ΕΕ δεν ζημιώθηκε σε κάτι! Αν υπήρξε κάποιος χαμένος, αυτή ήταν η χώρα μας η οποία έμεινε πίσω σε υποδομές και σε ανάπτυξη.
Τον ρόλο στηλιτευσης αυτών των περιπτώσεων, ανέλαβαν τα Μ.Μ.Ε. χωρίς να ονομάζουν τις τσέπες που μπήκαν τα χρήματα, αλλά γενικεύοντας τις παραβάσεις διέσυραν την Ελλάδα και τους Έλληνες. Καλλιεργήθηκε ένα κλίμα βαρύ για τον Έλληνα γεμίζοντάς τον ενοχές και ντροπή.
Με την πάροδο των χρόνων και κατά την περίοδο του επικοινωνιακού ξεσπάσματος περί
κρίσης χρέους το κλίμα διασυρμού της Ελλάδας και των Ελλήνων
επιδεινώθηκε.
Πολίτες άλλων ευρωπαϊκών χωρών, π.χ. Γερμανίας, μιλούσαν απαξιωτικά για τους Έλληνες, χαρακτηρίζοντάς τους τεμπέληδες, απατεώνες κ.λ.π. Δημοσιεύματα σε εφημερίδες και περιοδικά καλούσαν τη χώρα μας να πουλήσει νησιά, μουσεία και ότι άλλο περιουσιακό στοιχείο έχει για να ξεχρεώσει.
Εδώ γεννάται το ερώτημα: Αφού είμαστε μια κοινοπραξία, δηλαδή συνέταιροι , μια
οικογένεια, πώς επιτρέπεται να υβρίζουν τους εταίρους τους οι Γερμανοί; Πώς
γίνεται ένα μέλος της οικογένειας να βρίσκεται σε άσχημη οικονομική θέση, όπως
ισχυρίζονται, και αντί να το υποστηρίξουν, να το συκοφαντούν και να το διαπομπεύουν;
Η προπαγάνδα αυτή ένα και μόνο στόχο είχε. Να παρουσιαστεί μια τεχνητή κρίση πλαστού χρέους ως αποτέλεσμα της διαφθοράς στην Ελλάδα, να φορτώσουν με ενοχές τους Έλληνες και να αποδεχθούν όλους τους επαχθείς όρους των εγκληματικών μνημονίων.
Έχουν περάσει 43 χρόνια από την είσοδό μας στην Ε.Ε. Δεν έγινε ποτέ ένα ‘’ταμείο’’ να δούμε πόσα χρήματα δώσαμε και πόσα πήραμε, ή αν έγινε ποτέ δεν ανακοινώθηκε ούτε από τους ευρωβουλευτές ούτε από τους δημοσιογράφους.
Τα ΜΜΕ μας ανακοινώνουν ότι όλα αυτά τα χρόνια από πακέτα Ντελόρ,ΕΣΠΑ, επιδοτήσεις κλπ εισπράξαμε περίπου 70 δισεκατομμύρια ευρώ.
Ότι με σημερινή αξία είναι τα διπλάσια.
Αποκρύπτουν όμως ότι αν υπολογιστεί μόνον ο ΦΠΑ από το 1987 κι εντεύθεν που αποδίδεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και χωρίς να προσμετρώνται άλλοι φόροι (εισφορές δασμοί κλπ), αποδεικνύεται ότι το ποσό που έχει δώσει η χώρα μας στην ΕΕ, είναι τεράστιο!!! Με τα σημερινά δεδομένα υπολογίζεται στα 2 ΤΡΙΣεκατομύρια ευρώ!!!
Άρα από ποιά χρήματα μας δανείζει η ΕΕ;
Και από ποιά χρήματα μας χρηματοδοτεί και επιδοτεί για έργα, σεμινάρια, δράσεις κλπ;
Το οξύμωρο της υπόθεσης είναι ότι οι Ευρωπαίοι παράγοντες όπως και όλα τα κόμματα του Ελληνικού Κοινοβουλίου (κυβερνώντες και μη) γνώριζαν ότι στην χώρα μας έχουν κατατεθεί εξακόσια δισεκατομμύρια δολάρια και είχαμε τον μεγαλύτερο προϋπολογισμό Ευρωπαϊκής χώρας.
Παρόλα αυτά μας κουνούσαν το δάχτυλο και μας επέβαλαν σκληρότερα μέτρα. Ευρωπαίοι πολιτικοί των οποίων οι πολίτες των χωρών τους χρωστούσαν περισσότερα από ότι οι Έλληνες!
Στο Λουξεμβούργο για παράδειγμα πατρίδα του Γιούνκερ το χρέος της χώρας εκείνη την περίοδο ήταν περίπου 4 εκατομμύρια ευρώ ανά κάτοικο ενώ ο Έλληνας είχε κατά κεφαλήν χρέος περίπου 45 χιλιάδες ευρώ. Ωστόσο το Λουξεμβούργο δεν χρειαζόταν να σωθεί!!!
Ακούμε συνέχεια από δημοσιογράφους αλλά και από τους πολιτικούς να λένε ότι μας δίνει λεφτά η ΕΕ, και ότι θα πρέπει να τους ευγνωμονούμε διαρκώς γιατί αν δεν ήταν αυτοί θα πεινούσαμε!
Και σε όλα αυτά ποιος ήταν και είναι ο ρόλος των ευρωβουλευτών μας; Υποτίθεται ότι ψηφίζονται από τον ελληνικό λαό για να υπερασπίζονται τα συμφέροντά του. Να τον ενημερώνουν αληθινά για το τι ισχύει και ποια πραγματικά είναι η θέση μας στην ενωμένη Ευρώπη. Αλλά μόνον αυτό δεν πράττουν, καθώς γίνονται κομιστές ξένων ιδιωτικών συμφερόντων.
Οι ευρωβουλευτές όχι μόνο δεν πήραν το μέρος του Έλληνα, αλλά απεναντίας συκοφάντησαν κι αυτοί τους πολίτες, γενικεύοντας και μετακυλώντας την ευθύνη στον Ελληνικό λαό.
Δεν είναι άλλωστε τυχαία η ολοένα μικρότερη σημασία που δίνουν οι Έλληνες πολίτες στην διαδικασία των ευρωεκλογών. Με τεχνητά καλυμμένο και έμμεσο τρόπο προωθείται από το πολιτικό καθεστώς η απαξίωση και η χαλαρότητα.
Σε πάρα πολλές περιπτώσεις τα πρόσωπα που επιλέγονται και προβάλλονται είναι ακατάλληλα για το ευρωκοινοβούλιο. Χωρίς την απαιτούμενη γνώση και σοβαρότητα. Με μόνο σκοπό την ψηφοθηρία. Εδώ τώρα επιβάλλεται να δραστηριοποιηθεί ο πολίτης και να ερευνήσει ώστε να καταλήξει σε συμπέρασμα και όχι σε διαμορφούμενη άποψη από τα ΜΜΕ.
Πρέπει να δει τι είναι αυτό που τον κρατάει σε ύπνωση και ότι πρέπει να το αλλάξει.
Ερευνώντας λοιπόν ο πολίτης θα αναπτύξει γνώση για να μην μπορεί κανένας δημοσιογράφος η πολιτικός να τον απαξιώνει και να τον κοροϊδεύει μπροστά στα μάτια του.
Έχει χρέος λοιπόν ο πολίτης να ενημερωθεί, ώστε στις επερχόμενες ευρωεκλογές να διορθώσει τις όποιες εσφαλμένες εκλογικές επιλογές του παρελθόντος.
Έχει χρέος έναντι των προγόνων του να το κάνει!
Έχει χρέος έναντι των απογόνων του να το πράξει!
ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΧΡΕΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ!!
