Γράφει ο Γιώργος Καπετανάκης
Πρόσφατα υπογράφηκε η σύμβαση για την παραχώρηση της Εγνατίας οδού μεταξύ του ΤΑΙΠΕΔ και της εταιρίας ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ Α.Ε.
Την σύμβαση παραχώρησης διενήργησε έπειτα από σχετικό διαγωνισμό το ΤΑΙΠΕΔ, Παραχωρώντας το δικαίωμα χρήσης και εκμετάλλευσης της Εγνατίας Οδού και των τριών καθέτων οδικών αξόνων.
Η Εγνατία οδός ήταν ένα έργο που αποτελούσε μεγάλο όνειρο των βορειοελλαδιτών. Ένα έργο ζωής που θα έδινε οικονομική και βιοτική ανάπτυξη, μεγάλη ώθηση στον τουρισμό, ταχύτητα στις μεταφορές, εξοικονόμηση χρόνου και χρήματος. Η κατασκευή του μεγαλύτερου μέρος του άξονα εντάχθηκε το 1994 στο Β’ ΚΠΣ. Η ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ Α.Ε. ανέλαβε την ευθύνη των έργων τον Φεβρουάριο του 1997. Το συνολικό κόστος κατασκευής της Εγνατίας Οδού ανέρχονταν στα 6 δισ. ευρώ (χωρίς το ΦΠΑ). Με το ελληνικό δημόσιο να συμμετέχει με το 55,32%.
Στον νόμο 3155/55 αναφέρεται ποιος κατασκευάζει, ποιος ανακαινίζει, και ποιος τους συντηρεί τους εθνικούς δρόμους. Μα ποιος άλλος από το κράτος με τις υπηρεσίες του. Στον νόμο ορίζεται ότι για την συντήρηση τους προβλέπεται ποσοστό 50% από τους δασμούς των καυσίμων, και 50% από τα τέλη κυκλοφορίας των αυτοκινήτων, αυτό από μόνο του αποδεικνύει πανηγυρικά, ποιος έχει πληρώσει μέσω των φόρων για να γίνουν αυτοί οι δρόμοι.
Το ερώτημα είναι γιατί υπάρχουν διόδια στη μέση του δρόμου εμποδίζοντας την ελεύθερη διέλευσή μας. Ταυτόχρονα πλουτίζουν ιδιώτες, εισπράττοντας χρήματα την ίδια στιγμή που πληρώνουμε μέσω των δυο φόρων που προαναφέραμε. Είναι παράνομο και καταχρηστικό, αναιρώντας τους ίδιους τους νόμους του κράτους.
Οι εθνικοί οδοί προϋπήρχαν των διοδίων και έγιναν με δικά μας χρήματα. Δεν μπορεί καμιά εταιρεία και κανένας ιδιώτης με καμία συμφωνία να τους εκμεταλλεύεται με το πρόσχημα της συντήρησης και ανακατασκευής. Διαφορετικά ποιος λόγος θα υπήρχε να έχουμε και να πληρώνουμε τόσες υπηρεσίες του κράτους; Και ενώ τα χρήματα των φόρων θα έπρεπε να επιστρέφουν στον πολίτη ανταποδοτικά, καταλήγουν στις τσέπες των επενδυτών – εταιριών.
ΝΟΜΟΣ 3155 ΦΕΚ Α 63/14.3.1955 Περί κατασκευής και συντηρήσεως οδών.
Στα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα (Ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας, προσωπική ελευθερία), στο άρθρο 5 του συντάγματος και στην παράγραφο 4 αναφέρει, απαγορεύονται ατομικά διοικητικά μέτρα που περιορίζουν σε οποιονδήποτε Έλληνα την ελεύθερη κίνηση ή εγκατάσταση στη χώρα, καθώς και την ελεύθερη έξοδο και είσοδο σ’ αυτήν.
Εν έτη 2024 και έχουμε ένα οδικό δίκτυο δρόμων το οποίο θα το ονομάζαμε απλώς απαράδεκτο έως και θανατηφόρο. Με κακοτεχνίες κατά μήκος του οδοστρώματος, με διαγραμμίσεις πολλές φορές να απουσιάζουν, με γέφυρες που θυμίζουν μεταπολεμική περίοδο.
Υπάρχει η πολιτική που ωθείται από τα κόμματα και προβάλλεται από τα ΜΜΕ και αποσκοπεί να δημιουργήσει ένα κλίμα δυσαρέσκειας και δυσφορίας μεταξύ των πολιτών προς το δημόσιο. Στόχος αυτής της πολιτική όπως μας λένε, είναι πάντα η εξυγίανση της οικονομίας.
Η αλήθεια όμως είναι άλλη.
Υποβίβασαν κάθε δημόσια υπηρεσία, νοσοκομεία, σχολεία, βιομηχανίες, Εθνικούς οδούς κ.α. με σκοπό να τις αποσπάσουν από το δημόσιο. Αγανακτισμένος ο πολίτης έρχεται στο σημείο να πει “ε φτάνει ποια, να γίνουν όλα ιδιωτικά να ησυχάσουμε”. Έτσι διαμορφώνεται η κοινή γνώμη, οδηγώντας μας σε σκοτεινά μονοπάτια.
Ο πολίτης πιστεύει (δεν γνωρίζει) ότι το δημόσιο έχει το δικαίωμα να πουλάει την δημόσια περιουσία του. Όχι κύριοι, το δημόσιο δεν πουλάει. Είναι θεματοφύλακας της δημόσιας περιουσίας διότι ανήκει σε όλους μας. Βέβαια μετα την υπογραφή του μνημονίου τα πράγματα άλλαξαν και το κράτος έγινε Α.Ε.
Μετα λοιπόν την παραχώρηση της Εγνατίας οδού, οι πολίτες που θα χρησιμοποιήσουν αυτόν τον δρόμο, θα κληθούν να πληρώσουν μεγάλες αυξήσεις που θα φτάνουν στο 120%. Ενδεικτικά θα αναφέρουμε ότι από 0,03/χιλ. που είναι σήμερα, σε βάθος τριών ετών θα φτάσει τα 0,65 ανά χιλιόμετρο.
Και αυτό συμπίπτει σε μια χρονική περίοδο οικονομικής δυσφορίας των Ελλήνων πολιτών, με την τιμή των καυσίμων στη χώρα μας να βρίσκεται στις κορυφαίες θέσεις της Ε.Ε., με τα διόδια να αυξάνονται συνεχώς, μας αναγκάζει να βάλουμε φρένο στις συχνές μετακινήσεις. Στενεύουν ασφυκτικά το χώρο στον οποίο κινούμαστε. Αλλά είναι και καθοριστικός παράγοντας για την αύξηση των προϊόντων, επιβαρύνοντας ακόμα περισσότερο τον οικογενειακό προϋπολογισμό.
Όταν η ελευθέρια των μετακινήσεων μας περνάει από την τσέπη μας, διερωτόμαστε, αν και πως θα μπορούσε να αλλάξει αυτή η κατάσταση, τι θα μπορούσε να γίνει δηλαδή, ώστε να έχουμε ασφαλείς δρόμους απαλλασσόμενους από διόδια.
Σήμερα ο πολίτης παρότι και τέλη κυκλοφορίας πληρώνει αλλά και διόδια, έχει στην διάθεση του ένα άθλιο οδικό δίκτυο. Αυτό πρόκειται να αλλάξει.
Η Ελλήνων πολιτεία από την στιγμή, που θα αναλάβει την ευθύνη της διακυβέρνησης έχει πρόγραμμα να καταστήσει όλη την Ελλάδα ένα απέραντο εργοτάξιο εθνικής ανάπτυξης. Καταρχήν είναι προγραμματισμένη η αναβάθμιση όλων των υπαρχόντων Εθνικών δικτύων. Θα επενδυθούν όλα όσα χρειαστούν για την αναβάθμιση των οδών μέσα και έξω από τις πόλεις με αρίστης ποιότητας άσφαλτο αντιολισθητική, επίπεδη, χωρίς προεξοχές και λακκούβες. Θα γίνει αναβάθμιση όλων των γεφυρών. Θα γίνουν όλες εκείνες οι παρεμβάσεις που θα αφομοιώσουν τα τεχνικά έργα με το φυσικό περιβάλλον, αναβαθμίζοντας την αισθητική και το κάλλος της Ελλάδος.
Τα κονδύλια που θα δαπανηθουν για αυτό είναι δεδομένα και άφθονα. Θα κατασκευαστούν δύο παράλληλοι αυτοκινητόδρομοι με τις πιο σύγχρονες προδιαγραφές ασφαλείας και τεχνολογίας. Θα καλύπτουν το δυτικό και ανατολικό τμήμα καθ΄ όλο το μήκος της χώρας. Οι αυτοκινητόδρομοι θα συνδέονται μεταξύ τους ανά διαστήματα ώστε να εξυπηρετούν όλες τις ενδιάμεσες περιοχές. Ο ίδιος σχεδιασμός θα εφαρμοστεί και στην νησιωτική Ελλάδα.
Τα τέλη κυκλοφορίας δεν θα είναι πάνω από 50 € ευρώ ετησίως γιατί δεν υπάρχει καμία λογική, αυτοκίνητα με τέσσερις ρόδες και με κάλυψη οδοστρώματος περίπου το ίδιο, να υπάρχει μια διακύμανση από 150 έως 1400. Τέλος τα διόδια καταργούνται γιατί καταστρατηγούν το δικαίωμα της ελεύθερης διακίνησης των πολιτών εντός του Ελλαδικού χώρου. Με τους σημερινούς παρόχους των Εθνικών οδών θα διαπραγματευτεί η πολιτεία
Ας πάψουμε να είμαστε υποτελείς, δεν είναι προς το συμφέρον μας. Η αλλαγή θα έρθει μέσα από μια συνεχόμενη προσπάθεια δράσης και συμμετοχής, σε ένα αγώνα για ένα ελεύθερο και δίκαιο αύριο.
Μόνο η “ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ”, ο ανθρωποκεντρικός οργανισμός, δίνει αυτή τη δυνατότητα και την ευκαιρία στον πολίτη να δράσει πραγματικά δίκαια και ελεύθερα. Και δεν ζητάει τίποτα ως αντάλλαγμα παρά μόνο την δράση και την προσφορά όλων για την ανέλιξή τους μέσω της ανέλιξης όλου του κοινωνικού συνόλου.
ΟΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ “ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ”
