Γράφει ο Γιώργος Καπετανάκης
Τα τελευταία χρόνια η εθνική αμυντική βιομηχανία βρίσκεται σε μια διαρκή ολίσθηση, με συνέπεια αυτού του γεγονότος, να κλείνουν αμυντικές βιομηχανίες και να περνούν σε χέρια ιδιωτών.
Και αν παλιότερα υπήρχε μεγάλο ποσοστό εξάρτησης στην αμυντική μας πολιτική αυτό το καθεστώς εξάρτησης είναι πλέον ολοκληρωτικό με ολέθριες συνέπειες για το μέλλον.
Φαίνεται ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά, δίχως να έχει την δυνατότητα μας διδάξει από τα τραγικά και ολέθρια λάθη του πρόσφατου τουλάχιστον παρελθόντος.
Αφορμή στάθηκε η τροπολογία που κατατέθηκε σε σχέδιο νόμου του υπουργείου οικονομικών η οποία μεταξύ άλλων, υπογράφεται και από τον εποπτεύοντα την εταιρία ΕΑΣ, ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΜΥΝΤΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ Α.Ε. Υπ. Εθνικής Άμυνας Νικόλαο Δένδια, δίνοντας την έγκριση για το ξεπούλημα του πάγιου εξοπλισμού της.
Είναι άξιο απορίας και αμφισβήτησης, σε ένα τόσο ευαίσθητο τομέα που αφορά τα αμυντικά συστήματα της πατρίδας μας, να μην υπάρχει διαφάνεια.
Όπως βεβαίως και αναφέρεται στο άρθρο 4 της σχετικής τροπολογίας, ο πάγιος εξοπλισμός της Ε.Α.Σ. Α.Ε. να μπορεί να εκποιείται, να διατίθεται, με ή χωρίς αντάλλαγμα, για την εξυπηρέτηση αλλού δημόσιου σκοπού ή να αξιοποιείται με οποιονδήποτε άλλο πρόσφορο τρόπο, ύστερα από απόφαση του διοικητικού συμβουλίου της ΕΑΣ ΑΕ.
Φτάσαμε σε αυτή τη συμφωνία υπονομεύοντας τα κέρδη μας προς όφελος ξένων εταιρειών και επιτρέποντας σε κάποιους να κερδοσκοπούν ασύστολα εις βάρος των Ελλήνων φορολογουμένων.
Ήταν άλλωστε και επιθυμία του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη, να προχωρήσει η συμφωνία παρά της αρχικές επιφυλάξεις και προβληματισμούς των αρμοδίων.
Τι στιγμή που όλα τα κράτη ενισχύουν την πολεμική τους βιομηχανία, ενόψει των γεωπολιτικών και γεωστρατηγικων συμφερόντων και καταστάσεων που έχουν διαμορφωθεί σήμερα στην Ευρώπη και Μέση Ανατολή, οι διοικούντες του κράτους της χώρας μας, κλείνουν μετα από προσπάθεια αρκετών ετών, την μια αμυντική μας βιομηχανία μετα την άλλη.
Πώς ασφαλίζουμε και θωρακίζουμε τις ένοπλες δυνάμεις, ώστε την κατάλληλη στιγμή να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στο δύσκολο έργο τους . Υπονομεύοντας και ξεπουλώντας την πολεμική του βιομηχανία σε ιδιώτες; Αφαιρώντας ουσιαστικά το δικαίωμα την διεκδίκηση της ελευθερίας με τα δικά μας μέσα.
Έτσι δημιούργησαν ένα περιβάλλον ανασφάλειας αλλά και εξάρτησης, όπου για την προμήθεια αμυντικού εξοπλισμού, θα βασιζόμαστε σε ξένους ορίζοντας το μέλλον μας. Και όλα αυτά, όταν παγκοσμίως υπάρχει μια διαρκή αλλαγή στάτους συνόρων. Αυτονόητο είναι, η χώρα μας πρέπει να βασίζεται στη δικά της αυτάρκεια πολεμικού υλικού για την άμυνα της.
Στις μέρες μας βλέπουμε, την αμυντική μας βιομηχανία να έχει περάσει σε χέρια ιδιωτών, και στην περίπτωση μας, μιας άλλης χώρας. Τώρα πως γίνεται να έχει συσταθεί μια κοινοπραξία μεταξύ της Ε.Α.Σ. Α.Ε. και της Σλοβακικής MSM EXPORT μέλος του ομίλου CSG (Czechoslovak Group), με την Ε.Α.Σ. να κατέχει το 51% της κοινοπραξίας και να παραχωρεί την διαχείριση στην MSM EXPORT με 49%, αυτό είναι προς διερεύνηση.
Η ΕΑΣ θα συνεισφέρει τις εγκαταστάσεις, το προσωπικό παραγωγής, και την τεχνογνωσία, παράγοντας και παραδίδοντας πυρομαχικά στην σλοβακική εταιρεία σε τιμές που δεν εξασφαλίζουν στην ΕΑΣ λειτουργικό κέρδος, ενδεικτικά (για βλήματα 155mm με γόμωση βαφή και ακτινοσκόπηση, θα προσφέρεται στην τιμή των 102€). Ενώ η αξία του συγκεκριμένου βλήματος υψηλής εκρηκτικότητας με συντηρητικές εκτιμήσεις σήμερα ανέρχεται στης 2000€.
Αυτό που αντιλαμβανόμαστε με τα μέχρι τώρα δεδομένα είναι, ότι δημιούργησαν μια κοινοπραξία με κεφάλαιο 83 εκατ. ευρώ, με την ΚΟΜΙΣΙΟΝ να επιδοτεί τα 33 εκατομμύρια ευρώ προς την ΕΑΣ από συγκεκριμένα αμυντικά προγράμματα, και τα υπόλοιπα 50 εκατ. ευρώ να τα βάζει η Τσέχικη Gzechoslovak Group του δισεκατομμυριούχου Michal Strnad. Θα παράγει πυρομαχικά και θα τα πουλάει στους ανοιχτούς πολέμους.
Δείχνοντας έτσι με αυτό το γεγονός, την βούληση της δύσης να προσφέρει βοήθεια με καλυμμένο τρόπο, για την διατήρηση του πολέμου στης Ουκρανία και την επίτευξη των στόχων της, που θα αλλάξουν τις ισορροπίες στην Ευρώπη.
