Γράφει ο Γιώργος Ταγκούλης
Τέσσερις βουλευτές μιας ξένης χώρας παίρνουν θέση, ανακινούν και ξαναφέρνουν στην επιφάνεια το θέμα της Τουρκικής κατοχής στη Κύπρο, συγκεκριμένα οι βουλευτές Νικόλ Μαλιωτάκη, Γκάς Μπιλιράκη, Κρίς Παππάς και Ντίνα Τάιτους κατέθεσαν στη Βουλή Αντιπροσώπων των ΗΠΑ διακομματικό ψήφισμα και ζητούν από τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο τον Ντόναλντ Τράμπ να καταδικάσει τη παράνομη κατοχή της Κύπρου και τον ενθαρρύνει στην επίλυση του Κυπριακού, μάλιστα δε να είναι η προτεραιότητα της εξωτερικής πολιτικής της νεοεκλεγείσας κυβέρνησης.
Το Ψήφισμα
1.Καταδικάζει τη συνεχιζόμενη κατοχή της Κύπρου και καλεί τη Τουρκία να αποσύρει άμεσα τα περίπου 35.000 στρατεύματα της από το νησί.
2.Καλεί τη Τουρκία να εναρμονιστεί με τις δημοκρατικές αρχές και την αποστολή του ΝΑΤΟ.
3. Υπενθυμίζει ότι η επίλυση του Κυπριακού πρέπει να βρίσκεται εντός του πλαισίου της διζωνικής και δικοινοτικής ομοσπονδίας.
4. Καλεί τη Τουρκία να τερματίσει τις παράνομες δραστηριότητες της στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κύπρου.
5. Καλεί τη Τουρκική κυβέρνηση να παρέχει δυνατότητες σε Αμερικανούς πολίτες να αναζητήσουν οικονομικές αποζημιώσεις για τις περιουσίες τους στα κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου.
6. Απαιτεί τη συνεργασία της Τουρκίας στην ανεύρεση των τεσσάρων Αμερικανών πολιτών που εξακολουθούν να αγνοούνται από την εισβολή του 1974.
7. Καλεί τη Τουρκία να απομακρύνει τους περισσότερους παράνομους εποίκους από τα κατεχόμενα και να συμβάλλει στην επιστροφή των Ελληνοκυπρίων προσφύγων.
8. Ενθαρρύνει τον εκλεγμένο πρόεδρο Τράμπ να καταστήσει την επίλυση του Κυπριακού κορυφαία προτεραιότητα της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησής του.
Στην από εδώ πλευρά το Ελληνικό υπουργείο εξωτερικών είναι σαν μην άκουσε σαν να μην είδε τίποτα, δεν πήρε θέση, σαν να μην αφορούν καν την Ελληνικότητα και τα Δίκαια της.
Το θέμα της παράνομης κατοχής της Κύπρου, έπρεπε και όφειλε να είναι δική μας προτεραιότητα να βρίσκεται στη καθημερινή ατζέντα της Ελληνική εξωτερικής πολιτικής, προασπίζοντας την αυτονομία και την αυτοδιάθεση των ανεξάρτητων κρατών, πάντα μέσα στα νομικά πλαίσια όπως ορίζουν οι διεθνείς κανόνες και συνθήκες.
Βλέπουμε διαχρονικά ότι η άσκηση της Εξωτερικής πολιτικής μας διακατέχεται από ηττοπαθείς συμπεριφορές της πολιτικής μας εξουσίας με το να ξεπουλούν ονόματα, εδάφη, ύδατα, με συνεχείς υπαναχωρήσεις και παραχωρήσεις, λες και δεν είναι δικά μας τα ονόματα λες και δεν είναι δικά μας τα ύδατα λες και δεν είναι δικά μας τα εδάφη, λες και δεν χάθηκε αίμα προγόνων μας για να τα διαφυλάξουν απόλυτα όντας κληρονομιά μας. Όντας ως το πιο παλιό έθνος στο πλανήτη η Ελληνικότητα προϋπήρχε στο χώρο, με τη πλούσια ιστορία μας τη διάδοση του πολιτισμού μας, των γραμμάτων και των τεχνών και με τα Ελληνικά αποτυπώματα να βρίσκονται διάσπαρτα στο πλανήτη μας.
Εδώ μιλάμε για δίκαιο. Και δίκαιο δεν υπάρχει αν δεν έχει αλήθεια. Φυσικά δεν είναι δίκαιο να μου αρπάζεις κάτι που δεν είναι δικό σου. Αυτό έπρεπε να είναι η ξεκάθαρη θέση της εξωτερικής πολιτικής που ποτέ δεν προάσπισε δεν θωράκισε δεν προστάτευσε τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΑ.
Ας μας αποδείξουν ιστορικά ότι αυτό είναι δικό τους και τότε ναι θα είναι δικό τους. Υπάρχουν τέτοιες αποδείξεις και αν ναι πού;
Τελικά όλα αυτά τα 50 χρόνια της Τούρκικης εισβολής και της παράνομης κατοχής της Κύπρου, πως θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε την εξωτερική πολιτική της χώρας; Ηττοπαθής, ανίκανη, η ανύπαρκτη;
