Γράφει ο Κυριάκος Λιακούλης
Στη δημοσιότητα δόθηκε από τη Eurostat ο πίνακας των τιμών πληθωρισμού και του δείκτη τιμών καταναλωτή στην ευρωζώνη για το μήνα Φεβρουάριο του 2025. Σύμφωνα με τη Eurostat, ο πληθωρισμός στην Ελλάδα διαμορφώθηκε στο 3%, ενώ στην ευρωζώνη ο δείκτης τιμών καταναλωτή έκλεισε στο 2,4%.
Το υπουργείο ανάπτυξης έσπευσε να πανηγυρίσει για το δείκτη τιμών καταναλωτή στην χώρα μας, που βρίσκεται στο 0,5% έναντι του 2,7% στην ευρωζώνη, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι υπάρχει αποκλιμάκωση των τιμών αλλά σταθερή διατήρηση των σε υψηλά επίπεδα. Τιμές οι οποίες έχουν γονατίσει τα νοικοκυριά, καθώς η εικόνα που επικρατεί στα super market είναι αποκαρδιωτική. Τα άλλοτε γεμάτα μεγάλα καρότσια έχουν δώσει τη θέση τους σε μικρά καλάθια με τα πλέον απαραίτητα.
Να σημειώσουμε εδώ ότι, πληθωρισμός είναι η συνεχής αύξηση του γενικού επιπέδου τιμών μιας οικονομίας σε μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο, η οποία προκαλεί μείωση στην αγοραστική δύναμη, ενώ δείκτης τιμών καταναλωτή είναι ο δείκτης μέτρησης του κόστους ζωής και διαβίωσης, που βασίζεται στις μεταβολές των λιανικών τιμών στο καλάθι του καταναλωτή. Αν οι τιμές δηλαδή παραμένουν υψηλές, όπως στη χώρα μας, το 0,5% που μας δίνει η Eurostat δεν είναι λόγος να πανηγυρίζουμε γιατί οι τιμές απλά παραμένουν σταθερά υψηλές.
Ένας από τους κύριους λόγους αύξησης του πληθωρισμού είναι η αύξηση της συνολικής ποσότητας χρήματος στην οικονομία. Δηλαδή μια μεγάλη ποσότητα χρήματος, διατίθεται για μια μικρή ποσότητα αγαθών. Αυτή η μεγάλη προσφορά χρήματος θα επιφέρει αύξηση τιμών στα αγαθά και κατά συνέπεια, μείωση της αγοραστικής δύναμης. Άρα αν σε μια χώρα, η κυβέρνηση της σε συνεργασία με τη κεντρική της τράπεζα, τυπώσει χρήμα χωρίς αντίκρισμα και παράλληλα υπάρξει και μείωση των αγαθών ( τεχνητή τις περισσότερες φορές) τότε εμφανίζεται το φαινόμενο του πληθωρισμού. Ποιος όμως ωφελείται από μια τέτοια ενέργεια; Σίγουρα όχι ο πολίτης. Ο πλέον ωφελούμενος λοιπόν είναι η τράπεζα η οποία τυπώνει χρήμα.
Αν ανατρέξουμε λίγο στην ιστορία της χώρας μας θα δούμε ότι από το 1841 έως το 1928, η εθνική τράπεζα ( το μετοχολόγιο της οποίας είναι πολύ συγκεκριμένο και γνωστό), ήταν αυτή η οποία είχε το λεγόμενο “εκδοτικό προνόμιο” δηλαδή είχε το δικαίωμα να εκδίδει και να πουλά το χαρτονόμισμα στην ελληνική κυβέρνηση, με ένα επιτόκιο της τάξης του 2%. Από το 1928 έως το 2002 που μπήκαμε στο ευρώ, την διαδικασία αυτή είχε αναλάβει η τράπεζα της Ελλάδος, η οποία είχε ιδρυθεί ένα χρόνο νωρίτερα ( και αυτή με μετοχολόγιο συγκεκριμένο και γνωστό). Σήμερα την έκδοση των χαρτονομισμάτων, την εκτελεί η κεντρική τράπεζα της Ευρώπης και η οποία το δανείζει στις χώρες του ευρώ με επιτόκιο 1%.
Άρα αυτή η τακτική δημιουργεί εξ αρχής ένα χρέος στις χώρες, διότι ξεκινάνε ήδη με παθητικό, ισόποσο του επιτοκίου δανεισμού. Με δεδομένο ότι η κοπή χρήματος, γίνεται χωρίς υλικό αντίκρισμα ( χρυσό, ασήμι κ.α) και βασίζεται στη συμφωνία κυβερνήσεων και τραπεζιτών, σημαίνει ότι αν οι κυβερνήσεις “ τα βρουν” με τους τραπεζίτες, οι χώρες θα φορτωθούν με χρέη ενώ οι τραπεζίτες θα θησαυρίζουν.
Από την άλλη πάλι, αν υποθέσουμε ότι η κεντρική τράπεζα μιας χώρας και η οποία είναι ιδιωτική, όπως συμβαίνει στην χώρα μας τυπώσει π.χ. 100 εκατομμύρια δραχμές, και τα δανείσει στη χώρα με 2% επιτόκιο (όπως συνέβαινε) που θα βρει η χώρα τα 102 εκατομμύρια δραχμές για να ξεπληρώσει και το τόκο αφού όλο το κυκλοφορούν ποσό είναι 100 εκατομμύρια; Άρα βλέπουμε ότι αυτό το είδος οικονομικού μοντέλου δεν μπορεί να παράγει υγιή ανάπτυξη αλλά μόνο χρέη. Δηλαδή στην ουσία, είναι ένας μηχανισμός ο οποίος διασφαλίζει ότι οι πολίτες όλων των χωρών δεν θα είναι ποτέ πραγματικά ελεύθεροι αλλά θα τρέχουν πίσω από ένα χρέος. Και αυτό διαιωνίζεται εδώ και πολλές δεκαετίες. Κάποτε πρέπει να σταματήσει όμως και οι άνθρωποι ν’ αρχίσουν να ζουν ελεύθερα, και με αφθονία. Όπως ακριβώς δημιουργήθηκαν.
Η Ελλήνων Συνέλευσις, εμφανίστηκε και για αυτό το σκοπό. Ο πρόεδρός της, κύριος ΑΡΤΕΜΗΣ ΣΩΡΡΑΣ με τις οικονομικές του προσφορές και οι οποίες είναι αναγνωρισμένες από όλους τους εγχώριους και παγκόσμιους θεσμούς, ήρθε να βάλει ένα οριστικό τέλος σ’ όλο αυτό το άδικο. Με τα τεράστια χρηματοοικονομικά εργαλεία που έχουν κατατεθεί στην Ελληνική κυρίαρχη Δημοκρατία και τα οποία θα περιέλθουν στα χέρια των Ελλήνων, όταν αναλάβει ο πολιτικός φορέας του έθνους τους θεσμούς του κράτους η ευημερία του λαού θα είναι η πρώτη προτεραιότητα. Ο πληθωρισμός που ταλαιπωρεί σήμερα τον Έλληνα πολίτη θα αποτελεί παρελθόν. Δέσμευση της Ελλήνων Συνέλευσις, είναι ότι το 50% του κατώτατου μισθού θα επαρκεί για όλες τις βιοποριστικές του ανάγκες και το υπόλοιπο θα είναι στη διάθεση του κάθε πολίτη να το χρησιμοποιήσει όπως επιθυμεί. Θα έχει έτσι ένα κίνητρο για να ζήσει!
Υποχρέωση του κάθε πολίτη είναι, να συστρατευθεί με την Ελλήνων Συνέλευσις για να γίνει αυτή η δέσμευση πραγματικότητα. Όσο καθυστερεί τόσο τα πράγματα θα γίνονται χειρότερα για όλους. Η επίσκεψη του σε ένα γραφείο της Ελλήνων Συνέλευσις προκειμένου να ενημερωθεί είναι επιβεβλημένη.
