Γράφει ο Ξενοφών Κανελλόπουλος
Η Ελευσίνα υπήρξε ένα από σημαντικότερα ιερά (ιερό είναι το σταθερό, αυτό που υπήρξε υπάρχει και θα υπάρχει) του αρχαίου κόσμου (αρχαίο είναι από την αρχή της δημιουργίας) όπου τελούνταν τα ελευσίνια μυστήρια για την δημιουργία ημίθεων από άξιους Έλλην ανθρώπους.
Ώς κεντρική θεότητα η Περσεφώνη, υπενθυμίζοντάς μας πάντα την έλευσή μας, μυούσε τους ημίθεους για να τους δείξει όλη την αληθινή θεία διαδικασία της δημιουργίας της κοσμικής αληθινής ζωής, τα μυστικά και τους κώδικες του άνω και κάτω κόσμου, τα περάσματα από τον υλικό στον άυλο κόσμο, τα μυστικά και τους κώδικες της ίδιας της φύσης και της αληθινής ύπαρξης για να διώξουν όλους τους φόβους από μέσα τους και για τον θάνατο τους. Να βλέπουν να νιώθουν με όλες τις αισθήσεις και δύναμής τους όλη την αλήθεια ώστε να την διδάξουν, να προστατέψουν να συμβουλεύσουν και να προετοιμάσουν όλους τους ανθρώπους για το τεράστιο μεγαλείο της μοναδικής αληθινής δημιουργίας τους, ώστε ποτέ να μην φοβηθούν τη κοσμική αλλά κυρίως στη γήινη ζωή και βίο τους η οποία είναι τόσο μικρή μπροστά στην άπειρη κοσμική αιωνιότητα και αθανασία τους. Δηλαδή την ίδια την θέωσή τους.
Στον πανίερο γεωδαιτημένο δημιουργικό χώρο Ελευσίνα βρίσκονται και οι 12 ναοί των ολύμπιων θεών αλλά όπως και ο πανίερος χώρος του Πλούτωνα που αποκαλείται “Το σπήλαιο του Πλούτωνα”. Στον ιερό χώρο, υπερμηχανισμό της δημιουργίας μας Ελευσίνα, ηγετικό ρόλο έχει η ολύμπια Δήμητρα και η κόρη, πρωταρχικός άνθρωπος, Περσεφώνη.
Η Ελευσίνα ορατή σε ένα λόφο με θέα τα κρυστάλλινα νερά του Σαρωνικού κόλπου είχε φτάσει στο απόγειο της λαμπρότητας και στη νεότερη εποχή μας μετατράπηκε, από τα τέλη του 19ο και τις αρχές 20ου αιώνα, με αποκορύφωμα την δεκαετία του 50 και έπειτα, σε μια βιομηχανική περιοχή με διυλιστήρια, χαλυβουργία ,εργοστάσια, υψικαμίνους, ναυπηγεία, εμπορικά λιμάνια, πλοία, με παρεμβάσεις στο τοπίο από παράκτιες και χερσαίες επιχωματώσεις.
Τα 12χλμ από τα 13χλμ είναι περιφραγμένα απροσπέλαστα για τους κατοίκους, ο κόλπος έγινε νεκροταφείο πλοίων, η αιθαλομίχλη σκέπασε την όμορφη θέα διαμορφώνοντας τη σήμερα σε μια πλήρη υποβαθμισμένη περιοχή δίχως την ιστορική ευαισθησία της ιερότητας του τόπου, χωρίς την ελάχιστη οικολογική συνείδηση για μια ανάπτυξη άνευ προηγουμένου θάβοντας τον αρχαίο κόσμο, την πολιτισμική κληρονομιά μας στη λήθη του παρελθόντος.
Στις μέρες μας είναι σε εξέλιξη η έκθεση <<Γιατί η Ελευσίνα Σήμερα – Από τη Μελαγχολία στο Όραμα>> της εικαστικού Βάνας Ξένου που παρουσιάζεται στο ανακαινισμένο εργοστάσιο ΙΡΙΣ και τον αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας, πραγματεύεται τη διπλή ταυτότητα της πόλης, ως αρχαίο ιερό και το σύγχρονο βιομηχανικό τοπίο, προσπαθεί να συνδέσει το ιερό και το βιομηχανικό ως ένα ανοικτό μουσείο, ως σύνδεση “μύησης” και αναζήτησης της δημιουργικότητας, ως ένα παρελθόν που δεν είναι στατικό αλλά δημιουργεί στο παρόν. Κατά τον γράφοντα μουσείο σκουπιδιών.
Δεν είναι μόνο ορθό αλλά καθήκον να ενθυμούμαστε, να μνημονεύουμε και να τιμούμε τους προγόνους μας και η εικαστικός Β. Ξένου είναι ευαισθητοποιημένη από τριακονταετίας με τη ταυτότητα της Ελευσίνας και μνημονεύει με το τρόπο της τη σημασία του ιερού τόπου. Άλλωστε είναι εμφανές και αποτυπώνεται ο ψυχισμός της μέσα από τα έργα της. Ωστόσο είναι σωστό να εγκαταστήσει μέσα στον ιερό χώρο έργα της αποκαλούμενης “μοντέρνας” τέχνης, έστω και υπό τις καλύτερες των προθέσεων;
Εκτός από την οικολογική καταστροφή και την εμπορευματοποίηση των αρχαιολογικών χώρων, αυτός είναι ο προτεινόμενος τρόπος για να ενθυμούμαστε και να τιμούμε τους προγόνους μας;
Κανένα πολιτικό επιχείρημα δεν επαρκεί για να δικαιολογήσει – εξηγήσει το γεγονός ότι από όλα τα μέρη επιλέχθηκε η Ελευσίνα και επετράπη η βίαιη εκβιομηχάνιση της, για να γίνει μια από τις πιο ρυπογόνες περιοχές της Ελλάδας, λες και δεν υπήρχαν άλλα μέρη.
Στη περίπτωση της Ελευσίνας, η πρόθεση να αποσιωπηθεί και να αμαυρωθεί κάθε τι ελληνικό, θα έλεγε κανείς ότι έγινε με μίσος. Εξάντλησαν πάνω της το “βιασμό” και την ανεξίτηλη κακοποίηση του τοπίου της πόλης της ιερής γης.
Το δίκαιο είναι η ανάδειξη της έλευσής μας, της έλευσης του ανθρώπινου γένους, των αρχαιολογικών χώρων, τη πολιτιστική κληρονομιά των προγόνων μας και όχι η μόνο να μένουμε στη μετατροπή παλαιών εργοστασίων σε δήθεν πολιτιστικούς χώρους, σε μνημεία βιομηχανικής αρχιτεκτονικής από τα λείψανα της τοπικής παρακμής.
Στην Ελλήνων Συνέλευσις με τη διακυβέρνηση της χώρας, η αρχαιολογική υπηρεσία θα αναβαθμιστεί και θα κάνει έλεγχο όλων των αρχαιολογικών περιοχών που έχουν βρεθεί και καλυφθεί σκοπίμως με δόλο ώστε να μην φανερώνεται η ελληνικότητα, με σκοπό να τους αναδείξει, καθώς υπολογίζεται ότι είναι πάνω από 30.000. Θα αναλάβει να τους καθαρίσει και να τους αναβιώσει.
Αυτό σημαίνει ότι αυτομάτως κατεδαφίζεται οτιδήποτε έχει χτιστεί πάνω σε αρχαιολογικό τόπο, ναό ή βωμό ώστε να αποκαλυφθεί η αρχαία κληρονομιά μας και να επανέλθει το κάλλος του παρελθόντος!
