Γράφει ο Ξενοφών Κανελλόπουλος
Στο Πανθεσσαλικό στάδιο η Εθνική Νέων ποδοσφαίρου επικράτησε 2-1 της Σερβίας στη πρώτη από τις δύο μεταξύ τους φιλικές αναμετρήσεις ενόψει των επίσημων υποχρεώσεών τους, αφιερώνοντας τη νίκη στον συμπαίκτη τους, Γιόν Πρίφτη ο οποίος κατά τη διάρκεια της προπόνησης τις προηγούμενες ημέρες υπέστη ρήξη χιαστού.
Μια πολλά υποσχόμενη Εθνική Νέων που πέτυχε εντυπωσιακή νίκη και φυσικά μας γέμισε περηφάνια και αισιοδοξία που δεν κράτησε πολύ, βλέποντας την υποκριτική καθαρά για ψηφοθηρικούς λόγους ανάρτηση στο <<Χ>> του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ Νίκου Ανδρουλάκη, ο οποίος έσπευσε να δώσει συγχαρητήρια θυμίζοντάς μας τη σάπια πραγματικότητα που επικρατεί στον ελληνικό αθλητισμό από το διαχρονικό αποτέλεσμα των πολιτικών πρακτικών όλων των κυβερνήσεων και κομμάτων της Βουλής.
Ήρθε η ανάρτηση να μας θυμίσει ότι η πολιτεία είναι ανύπαρκτη, όπως οι αθλητικές εγκαταστάσεις και η στήριξη στους αθλητές-τριες, που μόνο όταν φέρνουν μετάλλια και νίκες εμφανίζονται. Είδαμε βιομηχανία αναβολικών, με εμπόρους, μεσάζοντες και προπονητές, να έχει στηθεί για να γίνουν τα αθλήματα πιο ελκυστικά και θεαματικά με τις υπερεπιδόσεις των αθλητών.
Είδαμε Έλληνες αθλητές – τριες να ταξιδεύουν με δικά τους έξοδα στους Ολυμπιακούς αγώνες και ο υφυπουργός αθλητισμού να εγκρίνει 20 χιλ. ευρώ δημόσιο χρήμα για τη προσωπική του διαφήμιση – φωτογράφιση!!! Αθλητές-τριες που δεν λύγισαν παρά μόνο στο άκουσμα του εθνικού μας ύμνου από το βάθρο της νίκης, είδαμε και άλλους με τη ντόπα σωρηδόν για το πολυπόθητο και μας εξευτέλισαν διεθνώς, αλλά και καθαρούς αθλητές που ένας από αυτούς, αρσιβαρίστας και τρανός έγινε επικεφαλής Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ και βουλευτής που ψήφισε το μνημόνιο και έβαλε εμάς και τα παιδιά των παιδιών μας να σηκώνουμε το αναπόδεικτο και επαχθές χρέος.
Ο επαγγελματικός αθλητισμός φρόντισε το πολιτικό καθεστώς να γίνει προϊόν, ένα εμπόρευμα όπου οι αθλητές χρησιμοποιούνται είτε από ομάδες είτε από χορηγούς, όσο έχουν αξία και μετά πετιούνται στην άκρη μόλις εξαντληθούν οι επιδόσεις τους. Στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο μόνο το 2% των αθλητών μπορούν μετά το τέλος της επαγγελματικής καριέρας να βιοποριστούν άνετα οικονομικά, σε ηλικία πολύ κομβική για έναν άνθρωπο 35 χρονών. Το 30% θα πάρει διαζύγιο το πρώτο χρόνο που θα σταματήσει, το 80% θα διαγνωστεί με οστεοαρθρίτιδα στα επόμενα 10 χρόνια, το 90% θα διαπιστώσει πως δεν θα μπορεί να βρει τίποτα άλλο να κάνει για να βιοποριστεί.
Αναρωτιόμαστε πως θα καταλήξουν τελικά αυτοί οι νέοι παίχτες; Πώς να περιμένουμε να εξελιχθούν αυτά τα παιδιά όταν το σύστημα γύρω τους είναι γεμάτο αδικία, κακοδιαχείριση και διαπλοκή; Πόσοι νέοι ταλαντούχοι αθλητές βρίσκονται στα περιθώρια, επειδή δεν κάνουν τα χατίρια των διοικούντων και των πολιτικών που ελέγχουν των αθλητισμό;
Η πραγματικότητα δεν είναι μόνο απογοητευτική, είναι εξευτελιστική για την αξία του αθλητισμού. Ας μην κρύβονται πίσω από συγχαρητήρια λόγια και ανακοινώσεις. Ο αθλητισμός δεν είναι κάποιο παιχνίδι για να στέλνουμε συγχαρητήρια μόνο όταν φέρνουν μετάλλια, έπαθλα, κύπελλα και νίκες, είναι μια πρωταρχική βάση της ατομικής και της συλλογικής ανέλιξης.
Ο αθλητισμός εμπεριέχει και τη παιδεία μέσα στην οποία είναι ο αθλητισμός για να εντοπιστεί ποιο παιδί και ποιες δυνατότητες, τις ικανότητες και το ταλέντο που έχει και με τη φροντίδα της πολιτείας να αναδειχθεί, που στις μέρες μας δεν υπάρχει.
Το άθλημα είναι άθλος όπου ο ίδιος ο αθλητής διαλέγει το άθλημα με το οποίο θα μπορέσει να κάνει τον άθλο του. Αν δεν κάνεις άθλο, πρώτος δεν βγαίνεις!! Εκτός αν είναι υποτακτικός άβουλος σε μια δογματισμένη κατάσταση μέσα σε ένα διαμορφωμένο σύστημα, το οποίο τους δίνει τα κύπελλα και σηκώνονται και φεύγουν άδοξα. Έχουμε δει πολλά παιδιά στο ποδόσφαιρο που σέρνουν τα πόδια τους στις εθνικές ομάδες νέων, ενώ υπάρχουν πραγματικά ταλέντα και μένουν στο πάγκο, δηλαδή στην αφάνεια. Μετέτρεψαν τον αθλητισμό σε ένα σύστημα εκμετάλλευσης ανθρώπων, στοιχήματος και τζόγου. Μέσα σε μια διαδικασία στην οποία ρυθμίζονται οι αγώνες και οι αθλητές. Ένα σύστημα αποστατικής παραγωγικής οικονομίας του ίδιου του καθεστώτος εξευτελίζοντας τον αθλητισμό και κατ’ ουσία τον άνθρωπο για το κέρδος λίγων.
Ένα σύστημα που δεν μπορεί κάπως να διορθωθεί, διότι είναι λάθος στην ολότητά του και πρέπει κυριολεκτικά να επαναπροσδιοριστεί και αυτό θα συμβεί μόνο στην Ελλήνων Πολιτεία από την Ελλήνων Συνέλευσις. Η οποία μέσα από τη παιδεία θα είναι σε μια συνεχή ανίχνευση ταλέντων για την εκπαίδευση ψυχής πνεύματος και σώματος, ώστε να αναδεικνύεται ο άνθρωπος και να προάγει το ευ αγωνίζεσθαι μέσα από τον αθλητισμό. Όχι όπως είναι τώρα, μαριονέτες οι περισσότεροι, που κάνουν ό,τι τους λένε και μετά τους πετάνε για να βρουν κάποιους άλλους νέους.
Οι διακριθέντες αθλητές πάντα θα τιμούνται και ως οι ικανότεροι εκπαιδευτές – προπονητές για κάθε συγκεκριμένο άθλημα μέσα από τα σχολεία με τις πιο σύγχρονες άρτιες υποδομές αθλοπαιδιών. Θα μαθαίνουν με τη γνώση τους τις τεχνικές, και με το φίλαθλο πνεύμα που θα ικανοποιεί και θα αναπτύσσει όλη τη δημιουργική ικανότητα των ελληνόπουλων, ώστε να αξιώνονται με τη σειρά τους και αυτά να διακριθούν για να πάρουν τη πολιτεία στα χέρια τους και για να οδηγήσουν τον αθλητισμό και τη κοινωνία σε ένα φωτεινό μέλλον με δόξα και τιμές!!
