Γράφει ο Ξενοφών Κανελλόπουλος
Νέα καταγγελία, ασφυκτική ακινησία και καθημερινός πανικός σε ένα απαρχαιωμένο δίκτυο συρμών με ελλείψεις δρομολογίων, προσωπικού, εξοπλισμού, αλλεπάλληλων δυσλειτουργιών και η πολιτεία ανύπαρκτη μέχρι να θρηνήσουμε τα νέα θύματα.
Δεύτερο περιστατικό ασφάλειας σε συρμό του ΗΣΑΠ. Άνοιξαν εν κινήσει δίχως χειρισμό όλες οι πόρτες στη μια πλευρά το πρωί της 1-1-2025, ενώ στις 30-12-2024 άλλο τρένο έβγαζε καπνούς, καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι, δηλώνοντας ότι λόγω παλαιότητας πιθανότατα να παρουσιαστούν εκ νέου προβλήματα.
Η απαξίωση των μέσων σταθερής τροχιάς χτυπάει το κώδωνα του κινδύνου για την ασφάλεια των πολιτών στις καθημερινές μετακινήσεις τους.
Μετά από 25 χρόνια λειτουργίας το μετρό αδυνατεί να εξυπηρετήσει τις ανάγκες του επιβατικού κοινού που αντιμετωπίζουν την αφάνταστη ταλαιπωρία για τις μετακινήσεις τους, αλλά το ίδιο συμβαίνει και με συρμούς του ηλεκτρικού οι οποίοι έχουν φτάσει τα 40 χρόνια κυκλοφορίας που πολλές φορές θέτουν σε κίνδυνο ακόμα την ίδια τη ζωή των πολιτών.
Χιλιάδες επιβάτες στις αποβάθρες δίνουν καθημερινά μάχη για μια θέση σε κάποιο βαγόνι, από τις ελλείψεις δρομολογίων φτάνοντας σε σημείο σαρδελοποίησης με το κόσμο κυριολεκτικά να ασφυκτιά.
Χωρίς να υπάρχει πλέον καμία πρόθεση για αναβάθμιση των υπηρεσιών του μετρό και ηλεκτρικού οι παροχές είναι σε ελεύθερη πτώση, παρότι στις εισπράξεις καταγράφηκε αύξηση 15% των εσόδων της εταιρείας, το Σεπτέμβριο με 14.2 εκ. ευρώ σε σύγκριση με το 2023 και τον Οκτώβριο του 2024 εκτινάχθηκε σε ρεκόρ εξαετίας στα 15.6 εκ ευρώ.
Σε ώρες αιχμής η κίνηση με τα σταθερά μέσα τροχιάς στην Αττική αποτελεί πραγματική πρόκληση, εκτός από την ψυχική υγεία κινδυνεύει πλέον και η σωματική ακεραιότητα του επιβατικού κοινού και η κυβέρνηση ανίκανη να διασφαλίσει ασφαλείς ποιοτικές και σύγχρονες μετακινήσεις, αδιαφορεί για τις καταγγελίες εργαζομένων που δείχνουν το μέγεθος της κατάπτωσης και απαξίωσης του ΗΣΑΠ αλλά και πολιτών με ονοματεπώνυμο.
Τα περιστατικά που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας δεν είναι μεμονωμένα ούτε σπάνια αλλά συμβαίνουν συχνά πυκνά και για όσους χρησιμοποιούν συστηματικά τα μέσα και ειδικά τον ηλεκτρικό αποτελούν καθημερινό εφιάλτη. Δείγμα του πόσο συχνά συμβαίνουν παρόμοια γεγονότα που δεν δημοσιεύονται η αποκρύβονται είναι και η επώνυμη καταγγελία που ακολουθεί…
“ Καταγγελία προς κάθε υπεύθυνο ΗΣΑΠ”
Θα ήθελα προς ενημέρωση να καταγγείλω περιστατικό που συνέβη σε συρμό του ΗΣΑΠ, στον συρμό από Πειραιά προς Κηφισιά την Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2024, μεσημβρινή ώρα 14.30-14.45 και για το συγκεκριμένο γεγονός δεν άκουσα να έγινε ποτέ λόγος, το οποίο θα μπορούσε να έχει δυσάρεστες και
επικίνδυνες συνέπειες, αλλά προσπεράστηκε όπως όλα τα άλλα…
Παρασκευή 21 Νοεμβρίου το μεσημέρι λοιπόν ο συρμός προς Κηφισιά σταμάτησε στον σταθμό του Αγίου Νικολάου ασφυκτικά γεμάτος, όπως συμβαίνει συχνότατα μιας και τα δρομολόγια έχουν μεγάλη χρονική απόσταση, ώρες αιχμής, σε σημείο να αναρωτιέσαι, εάν κάποιος έχει ασχοληθεί ποτέ με ορθή σκέψη και κρίση με το πρόγραμμα των συρμών.
Το τρένο λοιπόν σταμάτησε, οι πόρτες δεν άνοιξαν ποτέ! Μετά από 5’ ο οδηγός ενημέρωσε έτσι απλά ότι ο συρμός θα συνεχίσει για τον επόμενο σταθμό… Εξήγηση καμία!
Ο συρμός όμως δεν ξεκίνησε. Έμεινε ακίνητος στο σταθμό με κλειστές πόρτες, με χιλιάδες άτομα σαρδελοποιημένα, στρυμωγμένα, χωρίς καμία ενημέρωση και καμία εξωτερική ενεργοποίηση…
Μεγάλοι άνθρωποι άρχισαν να μπαίνουν σε κρίσεις πανικού, άλλοι να λιποθυμούν και άλλοι να παθαίνουν αμόκ – αν καταλαβαίνετε τι εννοώ… Θα μπορούσε να συμβεί το οτιδήποτε κι αυτά μόνο σε ένα βαγόνι, αυτό που βίωσα εγώ…
Ντροπή και αίσχος να έχουμε υποτιμηθεί έτσι ως πολίτες και ως άνθρωποι, την στιγμή μάλιστα που ελεγχόμαστε τελευταία, συχνά-πυκνά και με ύφος κιόλας, αν έχουμε πληρώσει το κόμιστρο του εισιτηρίου μας, το οποίο πέφτει σε ένα μεγάλο πηγάδι, μιας και η εγκατάλειψη των πάντων είναι παντού ολοφάνερη…
Μετά από ένα τέταρτο περίπου, ακούστηκε πάλι ο οδηγός να λέει: “Αυτός που ανέβασε τον μοχλό κινδύνου να τον ξανανεβάσει…”Βλέπαμε κόσμο να περνάει έξω από το βαγόνι μας, -που ήταν κάπου στην μέση – μας χτυπούσαν τα τζάμια και έτσι μας είπαν να κατεβάσουμε και εμείς τον μοχλό κινδύνου και να βγούμε.
Καταστάσεις ζούγκλας, υποβαθμισμένο κράτος, τριτοκοσμικό το 2024 με… στρατηγικό σχέδιο συγκοινωνίας κιόλας! Μας ειρωνεύονται! Δεν ζουν εδώ μάλλον…
Κατεβάσαμε λοιπόν και εμείς τους μοχλούς κινδύνου, ανοίξαμε τις πόρτες και ξεχυθήκαμε και εμείς στον σταθμό, ενημερώνοντας και τα άλλα βαγόνια. Έτσι μόνοι μας… κι ό,τι γίνει, αφού είχαν εκτυλιχθεί σκηνές άπειρου κάλλους και στα άλλα βαγόνια!
Θα μπορούσαμε να είχαμε ποδοπατηθεί, πλακωθεί, πεθάνει από κάποιο καρδιακό επεισόδιο εκεί μέσα τόση ώρα, ή θα μπορούσε να ξεκινούσε ο συρμός την ώρα που εμείς ανοίγαμε τις πόρτες μόνοι μας κι άνθρωποι να έπεφταν στις γραμμές, στην αποβάθρα, οπουδήποτε…
Αφού κανείς δεν φρόντισε να ενημερώσει τι συμβαίνει και πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί.
Ο πανικός είναι κακός σύμβουλος και αυτό θα έπρεπε να είναι γνωστό στους ανθρώπους που μεταφέρουν ψυχές στα βαγόνια τους… Και θα έπρεπε να ξέρουν πως αν γινόταν κάτι, ο υπεύθυνος θα ήταν ο πιο αδύναμος κρίκος. Ο σταθμάρχης πουθενά, σεκιούριτι πουθενά, κανείς πουθενά. Ελεγκτές όμως παντού!
Μόνο το ελεγκτικό λειτουργεί σε αυτό το κράτος…
Δεν ξέρω ποιος φταίει, δεν ξέρω τι φταίει, ξέρω όμως ότι η ανθρώπινη ζωή δεν έχει πια αξία για τον κρατικό μηχανισμό. Η αξιοπρέπεια μας υποτιμάτε καθημερινά. Το πράγμα έχει ξεφύγει. Τα συμβάντα είναι πλέον καθημερινά και κανείς δεν ενδιαφέρεται. Στους συρμούς θα θρηνήσουμε θύματα, αλλά κανείς δεν ενδιαφέρεται και κανείς δεν θα είναι υπόλογος, εκτός από κάποιον που δεν θα φταίει στην ουσία…
Κάντε κάτι πριν είναι αργά!
Η στάμνα θα σπάσει κάποια στιγμή… Η ανθρώπινη ζωή έχει υποτιμηθεί… Αναβαθμίστε, ενδιαφερθείτε, ενημερώστε σωστά, προσφέρετε σωστές υπηρεσίες! Πληρώνουμε γι’ αυτές στην τελική!
Ελπίζω να εισακουστεί κάτι προς όφελος όλων μας”
Χαράκου Ευαγγελία
Έλλην πολίτης, πολύτεκνη μητέρα, εργαζόμενη γυναίκα
