Γράφει ο Γιώργος Ντουλαπτσής
Τις διαμαρτυρίες τους εξέφρασαν οι δικηγόροι μέσω της αποχής από τα δικαστήρια που αποφάσισε η Συντονιστική Επιτροπή Ολομέλειας Προέδρων Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδας τη Δευτέρα 7 Απριλίου. Οι δικηγορικοί σύλλογοι διαμαρτυρήθηκαν με αυτόν το τρόπο για τις παρεμβάσεις της προέδρου του Αρείου Πάγου στην ανεξάρτητη λειτουργία των δικαστικών λειτουργών με αφορμή τη παρέμβασή της στην υπόθεση της πολεοδομίας Ρόδου.
Η σχετική ανακοίνωση αναφέρει ότι τυχόν παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη από όπου και αν προέρχονται είναι καταδικαστέες. Οι τρόποι για τον έλεγχο της κρίσεως των δικαστικών λειτουργών είναι νομοθετημένοι και δεν γίνεται με επικοινωνιακές παρεμβάσεις υπό την απειλή μάλιστα πειθαρχικών κυρώσεων. Αλλιώς, η προσωπική και λειτουργική ανεξαρτησία των δικαστικών λειτουργών που εγγυάται το σύνταγμα καθίσταται κενό γράμμα.
Η αλήθεια εδώ όμως είναι πως, εκ των πραγμάτων, η ανεξαρτησία του δικαστικού σώματος είναι κενό γράμμα εφόσον η ανώτατη ηγεσία του διορίζεται από την εκάστοτε κυβέρνηση και κατευθύνεται από τις πολιτικές βουλήσεις και αποφάσεις των κομματικών κυβερνήσεων.
Τα γνωστά παραδείγματα με τις αποφάσεις για την αναγκαιότητα και συνταγματικότητα των μνημονίων, για την οικονομική εξαθλίωση μισθωτών, συνταξιούχων και επαγγελματιών, για τη νομιμοποίηση της ανίερης επιβολής των FUNDS πάνω στα δάνεια των Ελλήνων δείχνουν ότι τα μάτια και η στήριξη της ηγεσίας των δικαστών υπάρχουν μόνο για τα κάθε είδους εγχώρια και εξωχώρια συμφέροντα παρά για την απόδοση του δικαίου της αλήθειας των πολιτών και για την αξιοπρεπή διαβίωση και ανέλιξη τους.
Από την άλλη πλευρά η οποιαδήποτε αντίδραση των δικηγορικών συλλόγων και γενικά των δικηγόρων έχει να κάνει με επουσιώδη ζητήματα, πολλές φορές όταν θίγεται ο κλάδος τους, ενώ για τεράστια θέματα εθνικού και κοινωνικού ενδιαφέροντος κινήθηκαν εντελώς με χλιαρότητα, επιφανειακά, χωρίς να δρουν ουσιαστικά επί των αιτιών και των αποδείξεων, παρουσιαζόμενοι στη κοινή γνώμη ότι δήθεν αντιδρούν.
Ολόκληρο το οικοδόμημα της δικαστικής λειτουργίας στη χώρα μας είναι δεμένο στο κυβερνητικό άρμα, σε μια καθεστωτική συναλλαγή των θεσμών μεταξύ τους, που κρατάει τη χώρα μας και εμάς τους Έλληνες πολίτες δέσμιους, αλλότριων κέντρων που αποσπούν το πλούτο μας και δυναστεύουν τις ζωές μας.
Που είναι οι θεσμικοί δικηγορικοί σύλλογοι ως Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου να πράξουν το καθήκον τους και να ξεσκεπάσουν τις κρυφές συμφωνίες;
Που είναι να υπερασπιστούν αυτά που τα ίδια τα μέλη τους δικηγόροι ισχυρίζονται στα δικαστήρια, για τις ανακεφαλοποιήσεις που πλήρωσαν τα χαρτοφυλάκια των τραπεζών, για το στήσιμο των FUNDS (βραχίονες των τραπεζών) πάνω σε ανύπαρκτα στοιχεία και κεφάλαια;
Γιατί δεν υπερασπίζονται το δημόσιο συμφέρον, όπου δημόσιο είναι οι ίδιοι οι πολίτες που τους πληρώνουν και που πληρώνουν τα πάντα στη πολιτεία; Γιατί αφήνουν αυτή τη κομπίνα να συμβαίνει και δεν αιτούνται με το πλήθος υπαρκτών αποδείξεων και στοιχείων να κινηθούν έρευνες σε ποινικό επίπεδο για άπαντες τους υπευθύνους;
Που ήταν οι δικηγορικοί σύλλογοι όταν ο Αρτέμης Σώρρας ενημέρωσε τη κυβέρνηση, τη Βουλή, τη τράπεζα της Ελλάδος, τον Άρειο Πάγο για το ποσό των 600 δις δολαρίων που κατέθεσε για τη διαγραφή των μνημονίων με την αποτίναξη του χρέους; Που ήταν όταν η κυβέρνηση, οι βουλευτές, και ο κεντρικός τραπεζίτης επέλεξαν να μην απελευθερώσουν τους Έλληνες και να τους αφήσουν να πνίγονται στα μνημόνια;
Ακόμη και στο γεγονός της τεράστιας οικονομικής προσφοράς των 2,3 τρις ευρώ για την οικονομική εκτόξευση και αυτοδυναμία των δήμων της Ελλάδας ήταν απόντες. Την ίδια μάλιστα στιγμή που νομικές υπηρεσίες δήμων, οι οποίες βεβαίως και απαρτίζονται από νομικούς, γνωμάτευσαν και επικύρωσαν την ισχύ και τη νομιμότητά της. Τέσσερις δήμοι υπέγραψαν συμφωνία με βάση την εν λόγω χρηματοδότηση και ουδείς θεσμός προσέβαλε τις συμβάσεις ως προς τη νομική ισχύ και το περιεχόμενο τους.
Είναι ξεκάθαρος ο Κώδικας Δικηγόρων στο άρθρο 91 για τις δυνατότητες που εκ του νόμου δίνονται στους δικηγορικούς συλλόγους να επεμβαίνουν με κάθε νομικό μέσο για την ανάδειξη της αλήθειας και του δικαίου σε περιπτώσεις που αφορούν ζητήματα μείζονος εθνικού και κοινωνικού ενδιαφέροντος. Σε τέτοια όμως ζητήματα, και πέραν της νομικής δυνατότητας και αρμοδιότητας, πρέπει να υπερτερεί η ηθική, και να αποτελούν υποχρέωση και καθήκον οι παρεμβάσεις για την ελευθερία της χώρας, την ευρωστία του κοινωνικού συνόλου και τη κυριαρχία του Έθνους.
Δες ΕΔΩ
Οι δικηγόροι έχουν τη νομική δύναμη με μια απόλυτα αληθινή έρευνα και με όλα τα νομικά εργαλεία να τελειώσουν μέσα σε μια μέρα κάθε ψέμα και να καθαρίσουν κάθε βρωμιά στην ελληνική πολιτεία.
Έχουν όμως τη βούληση;
Ο κομματισμός, οι συναλλαγές, η διαπλοκή, η ιδιοτέλεια, η προσωπική φιλοδοξία και η ανύπαρκτη συλλογική συνείδηση, αλλά και το γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος των εκλεγμένων που ψήφισαν και υπέγραψαν τα πάντα είναι νομικοί, κρατούν τα χέρια και τη βούλησή τους αιχμάλωτη. Επιλέγουν να διατηρούν, να τροφοδοτούν αυτό το καθεστωτικό πολιτικό καρκίνωμα που μας δολοφονεί μεταφορικά και κυριολεκτικά με όλα τα δεινά που μας έχουν χτυπήσει (Μάτι, Μάνδρα, Τέμπη, τροχαία, πανδημία, λοκ-ντάουν, εμβόλια και η λίστα είναι μακρά και ατελείωτη)
Αυτό που περιμένουν άπαντες και είναι η μόνη λύση, είναι η αφύπνιση και η δράση όλων ημών των απλών πολιτών. Με την ένωση μας οι πολίτες, την ακύρωση με τη συνειδητή επιλογή μας όλων των κομμάτων και τη πολιτική βούλησή μας, θα απελευθερώσουμε τους εαυτούς μας και θα εξυγιάνουμε όλους τους κρατικούς μηχανισμούς και θεσμούς της πολιτείας.
Η “ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ” αναδεικνύει συνεχώς το πρόβλημα και την ασθένεια που υπάρχει μέσα στο οικοδόμημα της δικαιοσύνης στη χώρα μας και ενημερώνει διαρκώς τους πολίτες για την ολιγωρία και τη συνειδητή επιλογή αδράνειας που αυτό επιδεικνύει με πλήρως αποδείξιμα γεγονότα.
Στην Ελλήνων Πολιτεία θα δικάζει μόνο η αλήθεια που θα αναδεικνύεται μέσω του δικαστή και δεν θα δικάζει αυθαίρετα ο άνθρωπος δικαστής που ενδεχομένως να επηρεάζεται από εξωτερικούς παράγοντες και πάθη.
Επιτροπές θα συσταθούν για τον έλεγχο της δικαστικής λειτουργίας και τα πεπραγμένα της και η σημασία που δίνει η “ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ” στο πρόγραμμά της για την επικράτηση του δικαίου είναι ζωτική.
“Επιτροπή συγκρότησης Ειδικού δικαστηρίου που καλείται να αποδώσει άμεσα δικαιοσύνη στα αποτελέσματα των Επιτροπών ελέγχου επί όλων των σημαντικών θεμάτων της Πολιτείας και θα επιβάλλει τις ανάλογες ποινές που θα αποφασιστεί. Η Επιτροπή Συγκρότησης έχει χρονικό διάστημα δέκα (10) ημερών από τη κατάθεση των νομοσχεδίων για τη σύσταση του Ειδικού Δικαστηρίου.
2.0. Επιτροπή ελέγχου για το Δικαστικό Σώμα:
2.1. Επιτροπή ελέγχου όλων των Δικαστικών λειτουργών για τη μέχρι τώρα δράση και λειτουργία τους.”
