Γράφει ο Κυριάκος Λιακούλης
Στα τέλη Οκτωβρίου 2024, και στα πλαίσια του εορτασμού της 28ης Οκτωβρίου 1940, ο πρόεδρος της Γερμανίας κύριος steinmeier, πραγματοποίησε τριήμερη επίσκεψη στη χώρα μας, προσκεκλημένος της προέδρου της χώρας μας κυρίας Σακελλαροπούλου.
Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, ο Γερμανός πρόεδρος, εκτός από την κυρία Σακελλαροπούλου, συναντήθηκε και με τον πρωθυπουργό της χώρας, κύριο Μητσοτάκη. Τόσο η κυρία Σακελλαροπούλου, όσο και ο κύριος Μητσοτάκης, έθεσαν εκ νέου στον Γερμανό πρόεδρο, το ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων. Ένα ζήτημα, το οποίο θα λέγαμε ότι έχει γίνει ένα σήριαλ δεκαετιών, με τους ηθοποιούς – πολιτικούς να διαδέχονται ο ένας τον άλλον, πάντα όμως με το ίδιο σενάριο. Αναφορά του θέματος μπροστά στις κάμερες για δημιουργία εντυπώσεων, και στο διά ταύτα ουδέν!
Να σημειωθεί εδώ ότι στις γερμανικές αποζημιώσεις, εκτός από τις υλικές καταστροφές που προκάλεσαν οι κατακτητές, συμπεριλαμβάνεται και το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο, ύψους 1,5 δις δολάρια, που απαίτησε και πήρε ο Χίτλερ από την ελληνική κυβέρνηση.
Και το ερώτημα βέβαια που τίθεται είναι: πού βρέθηκαν αυτά τα χρήματα; με δεδομένο ότι η Ελλάδα είχε πτωχεύσει λίγα χρόνια νωρίτερα για 50 εκατομμύρια δολάρια, κι ενώ βρισκόταν ήδη σε πόλεμο;
Στη συνάντηση τώρα που είχε με την κυρία Σακελλαροπούλου, και η οποία έκανε αναφορά στο θέμα των αποζημιώσεων, ο Γερμανός πρόεδρος απάντησε ότι το θέμα έχει κλείσει νομικά για την Γερμανία, και αυτή είναι η αλήθεια, δεδομένου ότι οι αποζημιώσεις τόσο του πρώτου, όσο και του δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου, είναι κατατεθημένες στη τράπεζα διεθνών διακανονισμών (B.I.S.), και περιμένουν τον ΕΛΛΗΝΑ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΌ απλά να πάει και να τις πάρει!
Ο κύριος Μητσοτάκης στη συνάντηση του με τον Γερμανό πρόεδρο, όταν αναφέρθηκε στις αποζημιώσεις, τόνισε ότι ελπίζει πως κάποια στιγμή στο μέλλον, θα επιλυθεί το θέμα. Πόσο ακόμη στο μέλλον; Έχουν περάσει σχεδόν 80 χρόνια από τότε!
Το κενό της αδράνειας και της αναποτελεσματικότητας των πολιτικών, ανέλαβαν να καλύψουν οι ιδιώτες συγγενείς των θυμάτων του β’ Παγκοσμίου πολέμου, δίνοντας μάχες σε δικαστικές αίθουσες, αλλά και πάλι τα αποτελέσματα των ενεργειών τους, ήταν πενιχρά.
Στα πλαίσια της διεκδίκησης των γερμανικών αποζημιώσεων, ιδρύθηκε το εθνικό συμβούλιο διεκδίκησης γερμανικών οφειλών (ΕΣΔΓΟ), και το οποίο αναρωτιέται, γιατί οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν επιτρέπουν την εκτέλεση της απόφασης του Αρείου πάγου, επί της προσφυγής που είχαν καταθέσει οι κάτοικοι του μαρτυρικού Διστόμου.
Τον Απρίλιο του 2019, η ολομέλεια της Βουλής εξέδωσε ψήφισμα, με το οποίο το σώμα της Βουλής, καλούσε την ελληνική κυβέρνηση να προβεί σε όλες τις ενδεδειγμένες διπλωματικές και νομικές ενέργειες, για τη διεκδίκηση και πλήρη ικανοποίηση, όλων των αξιώσεων του ελληνικού κράτους από τον πρώτο, και δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.
Οι κινήσεις όμως όλων των κυβερνήσεων διαχρονικά, εξαντλούνται κατά κύριο λόγο μόνο σε επίπεδο δηλώσεων.
Να επισημάνουμε εδώ ότι, στη διάσκεψη των Παρισίων το 1946, είχε προσδιοριστεί ένα ποσό 7,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων κατά προσέγγιση, ως αποζημίωση προς την Ελλάδα.
Για το συγκεκριμένο θέμα έχουν χυθεί τόνοι μελάνι σε δημοσιεύματα, και έχουν ξοδευτεί άπειρες ώρες συζητήσεων σε τηλεοπτικές εκπομπές, στη βουλή, σε δικαστήρια κλπ. Αποτέλεσμα επίσης ουδέν! Κι όμως, αρκούνε δύο λεπτά από τις δηλώσεις του προέδρου της Ελλήνων Συνέλευσις κυρίου ΑΡΤΕΜΗ ΣΩΡΡΑ, για να καταλάβουν οι Έλληνες πολίτες, το τι πραγματικά συμβαίνει. Δηλώσεις, που έγιναν στη διακαναλική συνέντευξη τύπου της Ελλήνων Συνέλευσις, στις ευρωεκλογές του περασμένου Ιουνίου. Και βέβαια όλοι στο πλανήτη, γνωρίζουν τη βαρύτητα και τη σπουδαιότητα των δηλώσεων του προέδρου της Ελλήνων Συνέλευσις, ΑΡΤΕΜΗ ΣΩΡΡΑ!
Το 2007 ο Γεώργιος Παπανδρέου, σε συζήτηση για θέματα Ελληνισμού, δήλωνε από το βήμα της Βουλής το εξής: “Αλίμονο αν ο ελληνισμός ήταν απλά θέμα DNA, θα αναρωτιόμουν πόσοι από εδώ, θα μπορούσαν να είναι βουλευτές αυτής της αίθουσας”.
Τα συμπεράσματα δικά σας!
