Γράφει ο Καπετανάκης Γιώργος
Ήταν Ιούνιος του 1982 όταν το Ισραήλ για την υλοποίηση των επεκτατικών του στόχων εισέβαλε στο Λίβανο, με μία επιχείρηση που πηρε το όνομα «Ειρήνη στη Γαλιλαία». Από τότε έως σήμερα πέρασαν 42 χρόνια βίας, εχθροπραξιών, ατελείωτων δολοφονιών. Ως συνέπεια αυτού του πολέμου δημιουργήθηκε μεγάλη αστάθεια σε ολόκληρη την περιοχή της μέσης Ανατολής.
Μία αστάθεια που εξελίχθηκε τον Μάρτιο του 2011 σε εμφύλιο πόλεμο στην Συρία. Στον καταστροφικό αυτό πόλεμο ενεπλάκησαν πολυάριθμες τοπικές και διεθνείς οργανώσεις που πίσω τους βρισκόταν οι μεγάλες δυνάμεις, και εκμεταλλευόμενες το κενό εξουσίας που δημιουργήθηκε αδραξαν της ευχερείας για να προωθήσουν τα συμφέροντα τους.
Ως αποτέλεσμα των εχθροπραξιών 13 χρόνων, κατακερμάτισαν και κυριολεκτικά ρήμαξαν την Συρία ολοκληρωτικά. Γεγονός που προκάλεσε τον εκτοπισμό περίπου 7 εκατομμυρίων ανθρώπων, στέλνοντας τους στην προσφυγιά και την μετανάστευση. Οι υπόλοιποι που έμειναν, το 90% του πληθυσμού έχει ανάγκη την ανθρωπιστική βοήθεια ζώντας κάτω από τα όρια της φτώχειας, σύμφωνα με στοιχεία της ύπατης αρμοστείας.
Τέλος να προσθέσουμε σε όλη αυτή την περίοδο της αιματοχυσίας υπήρξαν πάνω από 500.000 νεκροί, στα πεδία των μαχών που άφησαν την ζωή τους 343.000 μαχητές και 164.000 άμαχοι, εκ των οποίων 25.000 παιδιά και 15.000 γυναίκες, με τα νούμερα να αυξάνονται διαρκώς καθώς καμία πλευρά δεν συναινεί ώστε να βρεθεί μια δίκαιη λύση.
Το 1945 στο San Francisco των ΗΠΑ ιδρύθηκε ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), ο οποίος ήρθε να αντικαταστήσει την Κοινωνία των Εθνών ως νέο σύστημα συλλογικής Ασφάλειας.
Στο κεφάλαιο στ’ του καταστατικού χάρτη του ΟΗΕ, στις 26 Ιουνίου 1945 στο προοίμιο αναφέρει: Εμείς οι λαοί των Ηνωμένων Εθνών, είμαστε αποφασισμένοι να σώσουμε τις επερχόμενες γενιές από την μάστιγα του πολέμου. Διακηρύσσουμε στα θεμελιώδη δικαιώματα το ανθρώπου στην αξιοπρέπεια και την αξία του ανθρώπου, την ισότητα ανδρών και γυναικών καθώς και των εθνών μεγάλων και μικρών. Να καθιερώσουμε την δικαιοσύνη και τον σεβασμό όπως απορρέουν από το διεθνές δίκαιο. Να ευνοήσουμε την κοινωνική πρόοδο με καλλίτερα επίπεδα ζωής και μεγαλύτερες ελευθερίες……
Βλέπουμε σήμερα να ισχύει κάτι από όλα αυτά; Από τότε έως και σήμερα, στα πεδία των επιχειρήσεων δεν σταμάτησε να χύνεται άφθονο ανθρώπινο αίμα. Κάθε λίγο ανοίγονται νέα μέτωπα σε διάφορα σημεία του πλανήτη μας. Σε ποιον ανατέθηκε ο ρόλος να βάλει ένα τέλος στους πολέμους;
Έχει την δύναμη και το κύρος ο ΟΗΕ να ανταποκριθεί στον αυξημένο του ρόλο, ώστε να τον λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τους τα κράτη μέλη; Να πραγματοποιήσει αυτά που υπόσχεται όπως αναφέρεται και στο καταστατικό του, για τους ανθρώπους της υφηλίου;
Στις 5 Δεκεμβρίου του 2024 ο Γ. Γραμματέας του οργανισμού Ηνωμένων Εθνών κ. Αντόνιο Γκουντιέρες, δήλωσε στους δημοσιογράφους του Reuters, «βλέπουμε τα πίκρα αποτελέσματα μιας χρόνιας συλλογικής αποτυχίας για την αποκλιμάκωση, που θα οδηγούσε σε πραγματική κατάπαυση του πυρός σε εθνικό επίπεδο ή σε μία πολιτική διαδικασία για την εφαρμογή των ψηφισμάτων ασφαλείας του Ο.Η.Ε.».
Αναφορικά με τον ΟΗΕ, για να εκτελεστεί μια απόφαση από το συμβούλιο ασφαλείας, απαιτείται η ομόφωνη γνώμη των πέντε μονίμων μελών του. Αυτά είναι ΗΠΑ, ΡΩΣΙΑ, ΓΑΛΛΙΑ, ΗΝ.ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΚΑΙ ΚΙΝΑ.
Αν ένα από αυτά διαφωνήσει, τότε η απόφαση δεν μπορεί να ληφθεί (δικαίωμα βέτο). Ωστόσο λόγω των έντονων πολιτικο-ιδεολογικών αντιπαλοτήτων που μεταφέρθηκαν από την μεταπολεμική περίοδο, οι δυτικοί από την μια και οι ανατολικοί από την άλλη, χρησιμοποίησαν το βέτο με σκοπιμότητα για ίδιον όφελος και όχι για το δίκαιο της ανθρωπότητας ως οφειλαν, καθώς συμφώνησαν και υπέγραψαν τον καταστατικο χαρτη και είναι υποχρεωμένοι να το κάνουν πράξη.
Τα πέντε μόνιμα μέλη του συμβουλίου ασφαλείας, αν καθόταν σε ένα τραπέζι συζητώντας σοβαρά για το συμφέρον του συριακού λαού, θα μπορούσαν και έχουν την δύναμη να πραγματοποιήσουν μία εκεχειρία διαρκείας, δίνοντας έτσι ένα τέλος στον εμφύλιο πόλεμο. Είναι τραγικό για την ιστορία του ανθρώπου το γεγονός ότι έχει δημιουργηθεί το συλλογικό όργανο και αυτό να μην λειτουργεί. Σε αυτές τις καταστάσεις θα έπρεπε να επεμβαίνει καθοριστικά, ώστε να σταματούν οι εχθροπραξίες εν τη γενέσει τους πριν αναπτυχθούν. Αντιθέτως τα μόνιμα μέλη όχι απλά κοιτούν αλλά τις υποδαυλίζουν κιόλας.
Είναι αλήθεια ότι σήμερα ο άνθρωπος έχασε τον υπαρξιακό του δρόμο. Ξέχασε ότι δημιουργήθηκε για να είναι συλλογικό ον. Αντίθετα ζει διαιρεμένος στην ατομικότητα και μοναξιά του. Απώλεσε τις Αξίες με τις οποίες είναι δημιουργημένος και έκανε κτήμα του τις Αντί-αξίες, με τις οποίες ζει και βιώνει, παράγοντας μέγιστο άδικο κατά των συνανθρώπων του.
Είναι αποκλειστική ευθύνη του ανθρώπου να αποτρέψει όλη αυτή την κατάσταση και συμπεριφορά, με φρόνηση εναντι του συνολου.
Να διαχειριστεί και να προάγει τις 12 Αξίες, τις 18 κοινωνικές Αρχές που πηγάζουν από τις Αξίες και τους τρεις Πολιτειακούς Νόμους που συμπληρώνουν και ωθούν τον άνθρωπο στην άπειρη ανέλιξη του. Αυτά τα Ελλάνια αξιακά πρωτόκολλα ως τεράστια προσφορά προς την ανθρωπότητα, έχουν είδει διατυπωθεί και κατατεθεί από τον πρόεδρο της Ελλήνων Συνέλευσις κ. Αρτέμη Σώρρα. Φτάνει μόνο να μπουν στην κατανόηση μας, ως η αρχή για να σταματήσουμε κάθε τι που αντιβαίνει το δίκαιο.
Είναι καιρός να μάθει ο Άνθρωπος τι πραγματικά συμβαίνει στον πλανήτη μας, πως φτάσαμε σε τούτη τη θέση που είμαστε τώρα και να πάρει θέση υπέρ του δίκαιου και υπέρ του ανθρώπου, γιατί με τον κατήφορο που έχουμε πάρει, αύριο θα έρθει και η σειρά μας.
«Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν»
